Willem Storm (wereldberoemd) in de Amsterdamse voetbalwereld is volkomen onverwacht op 61-jarige leeftijd overleden. Hij stierf in zijn slaap. Bij OVVO, TOG en WV-HEDW is men zeer geschrokken van dit onverwachte definitieve afscheid. Zijn grappen en grollen waren befaamd en zijn inzet als vrijwilliger groot.
Bert van Galen
Zijn liefde voor het lokale voetbal kreeg hij van zijn ouders mee. Zijn vader was penningmeester bij OVVO dat in die tijd nog een roemruchte voetbal en honk/softbal tak had. Zoon Willem genoot van beide sporten en was het gehele jaar actief. Hij kon in beide sporten goed meekomen. Ook was hij bij jong en oud populair. Een bestuurslid van het huidige OVVO. ‘Willem was een opgewekte man die altijd mooie verhalen had. Hij was ook altijd bereid om mee te helpen. En wat toonde hij een inzet in het veld. Zijn bijnaam rooie Willem zag hij als een geuzennaam.’ De jaren gingen snel en OVVO nam afscheid van het voetbal. Storm was daarna bij verschillende clubs actief en overal ging het goed.
Lange tijd was hij ook betrokken bij TOG. Op de website van de club lezen we dan ook een treffend bericht. ‘Wederom een droevig bericht over het overlijden van een TOG-er. Willem is gisteren overleden. Hij was vaak bij TOG te vinden en vooral bij zijn maatjes van de 35+, waar hij ook vaak de rol van scheidsrechter heeft vervuld bij thuiswedstrijden.’
Bij WV-HEDW was hij tot vorige week actief. Voorzitter Ronald Nijssen laat op de website weten. ‘Hij ontbrak afgelopen zaterdag op de club omdat hij zich niet lekker voelde en daarom dus thuis bleef. Drie dagen later hoorde we dat Willem thuis is overleden.’
Storm was zeer gekend bij WV-HEDW. Als materiaalman van de Zaterdag 1, maar de laatste weken en maanden – bij afwezigheid van Mirek – ook als een van de drijvende krachten in het beheer van de accommodatie van WV. ‘Willem draaide bijvoorbeeld vele wasjes en zorgde dat ballen en materiaal na gebruik weer op de juiste, opgeruimde plek terecht kwamen.’ Nijssen wil dan ook alle nabestaanden en vrienden van Willem condoleren met dit plotselinge verlies. En veel sterkte wensen de komende tijd met het verwerken hiervan.’
Willem: nooit meer samen een biertje drinken en jouw mening over voetbal en de club vernemen,
Een van zijn grootste voetbalvrienden was Ron Meijer. Die plaatste op Facebook een indrukwekkend verhaal. We citeren daar uit: ‘Onze geschiedenis gaat ver terug. Ik kende je al toen ik jongetje naar Voorland 1 keek en een rode, spijkerharde verdediger bij OVVO zag spelen, die onze spits, Erik Schuitenmaker, het leven zuur maakte. Ex-prof van DS 79. Niet veel later speelde ik met het Pinksterelftal van DWS, gemiddelde leeftijd ongeveer negentien jaar, een oefenwedstrijd tegen OVVO. In de warming up kreeg ik al een knipoog van je. Ik had respect, je was acht jaar ouder. Nu was ik ineens zelf het lijdend voorwerp en vloog de eerste drie duels door de lucht. Een klets terug, want ik wilde wel winnen. Na afloop dronken we boven een biertje. De klik was er en is nooit meer verdwenen.’
De grappigste herinnering is het laatste bezoek aan Jong Ajax. ‘Omdat het een risicowedstrijd betrof mochten we nog niet naar binnen. Jij was het daar niet mee eens. Tegen de suppoost begon je een heel verhaal dat we uitgenodigd waren. Roep Sjaak maar (Swart dus). Die suppoost weigerde en zei dat hij Sjaak nog helemaal niet gezien had. Vervolgens liep je uit de rij en belde mij mobiel op. Je gaf de telefoon aan de suppoost en wilde dat ik de stem van de Hoofd Opleidingen Said Ouali wilde imiteren om zo toch alvast een drankje in het restaurant te kunnen nuttigen. Eens een kwajongen, altijd een kwajongen. Gezien mijn goede relatie met Said heb ik maar besloten even te wachten tot het hek open mocht. Gelachen hebben we wel. Jij ademde voetbal, had een mening en was loyaal.’
