Vijf jaar geleden streek Martine Litjens neer in Amsterdam-Oost. Tijdens de coronaperiode trok ze er vaak op uit voor wandelingen in het Flevopark. ‘Ik ontdekte hoe mooi dit park is,’ vertelt ze. ‘Die rust, die ruimte – natuur midden in de stad – dat voelde als een geschenk.’ Inmiddels leidt ze, samen met Arjan Wiering en Irene Kollmer, de Vrienden van het Flevopark. 

Arie Martijn Schenk

Een jaar geleden stapte het drietal in het bestuur. ‘We kijken terug op een bewogen jaar. Direct lagen er meteen twee grote dossiers op tafel: de dijkverbetering en het nieuwe evenementenbeleid. Allebei politiek gevoelig.’

‘Een participatieshow’
De gemeenteraad stelde twee weken terug de nieuwe locatieprofielen voor evenementen vast. Daarin staat per park beschreven hoeveel evenementen mogelijk zijn, hoe groot die mogen uitpakken en hoeveel geluid daarbij toelaatbaar is. Voor het Flevopark kwam dat onderwerp hard binnen.

‘Vanaf het begin deden we mee aan een participatietraject’, vertelt Martine. ‘We spraken met de wethouder, met raadsleden, met het evenementenbureau van de gemeente. Maar we zagen niets terug van de overweldigende hoeveelheid stemmen tegen het conceptlocatieprofiel. Daarom noemde ik het op een gegeven moment een participatieshow – en dat werd niet door iedereen gewaardeerd.’

‘We hebben getwijfeld of we mee zouden doen aan de participatie, maar werden overgehaald door een bureau dat de participatie voor de gemeente verzorgde. Toen besloten we er honderd procent voor te gaan. Het is dan opmerkelijk dat deelname ook weer tegen je kan worden gebruikt. 

Zoals Diego Pos, voorzitter van de Vrienden van het Westerpark, het beschreef begin oktober in Het Parool: ‘Dieptepunt was de woordvoerder van D66, die de tegenstanders van zoveel grote evenementen omschreef als ‘de schreeuwers’. Daar zit je dan met je goede gedrag, na anderhalf jaar braaf en constructief te hebben meegeparticipeerd.’

Volgens Martine schortte er iets aan de basis waarop het beleid rust. ‘Steeds opnieuw werd verwezen naar een enquête waarin tachtig procent van de Amsterdammers zei dat er genoeg evenementen zijn. Maar in die vraagstelling gold een buurtbarbecue of Koningsdag ook als evenement. Natuurlijk is dat prima, maar doorvragen over grootschalige dancefestivals in een park met zoveel natuurwaarde – dat gebeurde niet. Die nuance ontbrak volledig.’

We verschillen van mening, maar we praten wél met elkaar
Tijdens het proces ontmoette het bestuur van de Vrienden verschillende gemeentelijke vertegenwoordigers, onder wie de wethouder zelf. ‘We spraken haar in proeflokaal ‘‘t Nieuwe Diep’, midden in het park,’ vertelt Martine. ‘We verschillen van mening, maar ik vond het goed dat ze kwam. Het gesprek verliep open en respectvol.’

In het conceptvoorstel stond dat er drie grote avonden met maximaal 12.000 bezoekers konden plaatsvinden. ‘We schrokken daar enorm van’, zegt Martine. ‘Het Flevopark is geen festivalterrein. Gelukkig is het profiel uiteindelijk aangepast: twee avonden, maximaal 10.000 bezoekers en een open en toegankelijk park, ook tijdens de op- en afbouw. Dat voelt als een compromis, het resultaat van veel lobbyen en vasthoudendheid. Maar dit komt niet in de buurt van de kleine, buurtgebonden evenementen die wij voorstaan, ter behoud van de natuur.’

Leren van het proces
De vereniging telt inmiddels bijna vijfhonderd leden – een forse groei ten opzichte van een jaar geleden. ‘Die verantwoordelijkheid voelt het bestuur’, zegt Martine. ‘We zitten daar namens een grote groep buurtbewoners die dit park koestert.’

Ze kijkt terug op een intensief jaar vol gesprekken, inspraakavonden en mediabelangstelling. ‘We schreven stukken voor Het Parool en Oost Online, waren te zien bij AT5, spraken met raadsleden, ambtenaren en commissies, en we bleven steeds in gesprek. Soms frustrerend, maar ook leerzaam. We hebben veel contacten opgebouwd.’

Vrienden van het Flevopark
De Vrienden van het Flevopark bestaan sinds 2013. De vereniging ontstond uit verzet tegen de komst van grote, besloten festivals. De kern van hun missie: het park beschermen als groene oase en als plek waar kleinschalige, buurtgerichte activiteiten ruimte krijgen.

‘Het Flevopark is geen leeg grasveld, maar een levend ecosysteem,’ schrijven de Vrienden op hun website. ‘Met het Nieuwe Diep, de Joodse Begraafplaats, Jeugdland en het Flevoparkbad vormt het één samenhangend geheel van groen en water. We willen nadenken over de toekomst, over hoe het park nog mooier kan worden en hoe we de natuur verder kunnen versterken.’

Check vriendenvanhetflevopark.nl