Twee junior docenten van de AbelloPeru Muziekschool uit de Watergraafsmeer zijn begin december naar Peru vertrokken voor een spannend avontuur: eerst een trekking langs de Inca-route door de Andes naar de ruïnestad Machu Picchu, daarna muziekles geven aan kinderen in het kleine woestijndorp Callango. Over de bijzondere muziekschool van Abello in de Watergraafsmeer schreven we afgelopen september een uitgebreid artikel.
Ellen Ros
Livia Albers en Jetta Bun zitten op de vloer van het knusse lokaal in de muziekschool van Abello. Ze zoeken de driekwart-gitaren uit die meegaan op hun reis en die zij zullen achterlaten bij de kinderen in Callango. Ze lopen in hun hoofd nog na wat allemaal mee moet: zomer- en winterkleren want het kan heel koud zijn in de woestijn en in de Andes. Een zak pepernoten voor hun Nederlandse gastvrouw in Lima. De Spaanse taal? Livia heeft op het Berlage Lyceum Spaans als eindexamenvak gedaan, Jetta moet het doen met oefeningen op de Duolingo app.
Potje pindakaas
De moeder van Livia heeft een kleine huisapotheek samengesteld voor onderweg. ‘Denk erom, geen ijsblokjes eten en geen salade van rauwe groenten. Neem limoensnoepjes tegen hoogteziekte. En koop niet te dure waterflesjes,’ raadt Abello aan. ‘Pannenkoekjes, gevuld met zoete aardappel zijn erg lekker,’ vult zijn vrouw Nienja aan. Abello en Nienja zullen zich later met hun kinderen bij Jetta en Livia voegen. Het lesgeven is hun gezamenlijk project. ‘En in heel rustig tempo lopen in de bergen want je loopt op heel grote hoogte.’ Nienja heeft er ervaring mee. Suggestie: nog een potje pindakaas meenemen?
Zelf ingerichte oase
Dit is de eerste grote reis die de twee jonge docenten zelfstandig maken. Ze verwachten een wereld van verschil met het drukke leven in Amsterdam en alle afleiding die bijvoorbeeld de social media bieden. In de woestijn zal het een ander tempo zijn, dat realiseren ze zich. Weg uit hun Amsterdamse ‘bubbel’, coca-thee drinken, gevulde cavia eten – al weten ze dat laatste nog niet zeker. In de woestijn logeren zij in Samaca, bij de dichter en mentor Alberto Benavides, in zijn zelf ingerichte oase in de woestijn. Dat wordt elke dag om 7 uur opstaan met de gong. Livia is van plan dagelijks yoga te gaan doen. Het is de manier om te onthaasten en tot jezelf te komen.
Inspiratie
Twee maanden zullen zij in Peru blijven en daarna scheiden hun wegen zich weer. Jetta gaat naar Brazilië en Livia verder naar Thailand. Dit tussenjaar is een onderbreking, maar Jetta weet al dat zij de docent muziekopleiding gaat doen aan het Conservatorium. Livia gaat pedagogiek studeren.
Het lijkt of overal in Cuzco wordt gedanst en muziek gemaakt…
Voor Jetta voelt het heel natuurlijk om straks door te gaan in de muziek, al zullen de lessen op het conservatorium zeker verschillen van de methode van Abello. Maar de eerste kennismaking voelde goed. Ook voor Livia is het lesgeven een inspiratie geweest om te kiezen voor de studie pedagogiek.
Wawa-lessen
De twee jonge vrouwen zijn goed voorbereid op de muziekles in Peru. Livia volgde jarenlang lessen bij Abello en zowel Livia als Jetta hebben beiden zelf les gegeven. Ze zullen dat blijven doen als ze terugkeren. Zij bewonderen de bijzondere methodiek van Abello – die wordt nu ook gevolgd in de klasjes in het woestijndorp. Aan de hand van dit systeem hebben ze samen een programma ontwikkeld voor hun lessen aan jonge kinderen. Zij noemen dat de ‘wawa’-(betekent baby of zuigeling) lessen.
Livia en Jetta beginnen met hun lessen in de muziekschool van Nicolas Gutierrez, in Lima. Daarna gaan zij samen met Abello en zijn gezin naar de woestijn, eerst naar Ica en daarna door naar Callango. Naast de muzieklessen staan ook kunstworkshops op het programma en is hen gevraagd een voetbalworkshop te geven – zij zitten beiden namelijk op voetbal. Dit is allemaal onderdeel van het programma van de AbelloPeru Foundation. In Ica heeft bovendien op 26 januari nog een verjaardagsconcert voor Abello plaatsgevonden en ook daar deden Livia en Jetta aan mee.
Verstopt onder een poncho
Inmiddels kunnen we via de site van de Abelloperu.foundation de reis van Livia en Jetta volgen. De eerste paar dagen in Lima werden besteed aan acclimatiseren en aan het eerste contact met Bruno van de muziekschool. Samen met hem gingen ze op zoek naar Peruaanse muziekinstrumenten, zoals een kleine ukelele, de ‘charango’. Dit instrument hebben de Inca’s eigenlijk gekopieerd van de Spanjaarden, alleen maakten ze het gitaartje expres kleiner zodat dat kon worden verstopt onder een poncho.
Fluiten op schelpen
We lezen hoe de twee begin december per vliegtuig vertrokken naar Cuzco voor een vierdaagse wandeltocht langs de Inca-trail, naar de oude Inca-stad Macchu Picchu. Cuzco ligt op 3400 meter hoogte dus de eerste paar dagen moesten ze wennen aan deze hoogte. Op hun vlog lijkt het of overal in Cuzco wordt gedanst en muziek wordt gemaakt.
Ze beschrijven hoe ze op hun tocht sporen van de Inca-cultuur zien en hoe ze de symbolen die gebruikt zijn in de muzieklessen herkennen, zoals de betekenis van de zeven kleuren regenboog. Hun nieuw verworven ‘charango’ gaat mee de berg op. En ze vertellen over een paar pittige ‘hikes’, langs Inca-ruïnes, in een adembenemend landschap. Ze leren dat Inca’s in de bergen communiceerden door op grote schelpen te fluiten naar elkaar en dat hun gidsen dat vandaag de dag nog steeds doen. En ze beschrijven hoe terug in Cuzco op 21 december de overgang van de seizoenen gevierd werd met rituele zang en dans.
In januari zijn ze gestart met de eigenlijke opdracht: het lesgeven aan de kinderen.
De belevenissen van Livia en Jetta zijn nog steeds te volgen op www.abelloperu.foundation
