Op het Kadijksplein is een boom verdwenen. Weg. Plompverloren.
Waarschijnlijk geveld door een mechanische zaag en roemloos aan een einde gekomen in een houtversnippermachine. Vernietigd.
Waar die boom stond ligt nu een hoopje zand in diverse kleuren. Het ziet er uit als het een vers gedolven graf en maant tot bezinning over leven en dood.
Mensen met een gevoeliger natuur dan schrijver dezes zouden wellicht in wenen uitbarsten bij het zien van dit slagveld.
Waarom werd de boom neergehaald? Ziekte? Ouderdom?
Omdat ie in de weg stond? Als biomassa? Omdat de horeca hun terrassen wil uitbreiden? Gevaar van vallende takken? Klachten over vallende bladeren? En dat op een moment in de geschiedenis dat we bomen zo nodig hebben.
Het is droevig
