Centrum de Brouwerij op de Hoogte Kadijk is een veilige gemeenschap voor Amsterdammers met een psychosegevoeligheid. Herstel en persoonlijke ontwikkeling staan voorop. Om dit te bereiken, trekt iedereen in het kleinschalige centrum samen op. Om gelijkwaardigheid in omgang met elkaar te benadrukken heeft de Brouwerij geen cliënten, maar leden.
Lewis Daniels
‘Ooit was ons pand een echte brouwerij’, glimlacht Johanne die als psychiatrisch verpleegkundige in het centrum werkt. Ze wijst naar een onderaan rond afgevlakte muur. ‘Daar rolden de vaten langs.’ De gemeenschappelijke ruimte in de Brouwerij oogt als een restaurant met huiskamersfeer en een grote, open keuken. ‘We verzorgen elke dag een lunch voor onze leden en hebben twee keer per week een gezonde maaltijd, die ook door leden wordt bereid. Wij geloven dat een actief leven en gezond eten gunstig is voor de psyche.’
Moh (39) wil een receptenboek voor de Brouwerij maken, een kookgroep beginnen en fruit aan de leden verstrekken. Elke week jogt hij, op zijn initiatief, met twee of drie andere leden. Zijn inzet past in de opzet van de Brouwerij. Tijdens een intakegesprek vraagt Johanne altijd wat nieuwe leden kunnen bijdragen aan het centrum. ‘We gaan uit van een wisselwerking. Je krijgt en geeft hulp. We verwachten niet van iedereen hetzelfde. De een ruimt de tafel af, de ander organiseert activiteiten. Net wat iemand wil.’ Moh knikt. ‘We werken hier samen.’ Voordat hij naar de Brouwerij kwam, had hij twee psychoses. Andere therapieën hielpen niet echt, die bij de Brouwerij wel. ‘Ik praat alleen met mijn behandelaar en doe ook mee aan groepstherapie. Ik ontdekte dat iedereen een verhaal heeft. Dat geeft mij meer zelfvertrouwen, waardoor ik verder ben gekomen in mijn leven. Ik heb meer zelfkennis en afstand genomen van trauma’s. Dat geeft rust.’
Deels door de vrije inloop bedient de Brouwerij ook een groep die anders geen hulp zou aanvaarden. ‘Sommige mensen houden zich voor dat ze geen hulp nodig hebben of zijn wantrouwig en bang. Ze gaan wel naar de Brouwerij omdat het centrum naast therapieën ook gezelligheid biedt. Ze bouwen hier contacten op, raken zo uit hun isolement.’
De middagen op de Hoogte Kadijk zijn goed gevuld. Leden kunnen tafeltennissen, muziek maken, boksen, yogaën en tuinieren. Een keer per week is er een kunstwerkgroep. Gitaarles is op afspraak. Door de coronamaatregelen gaan de activiteiten wel door, maar aangepast. ‘We kunnen niet met zoveel mensen lunchen als voor de crisis en letten op de hoeveelheid mensen in het pand.’
Ondanks de laagdrempeligheid is het centrum niet voor iedereen toegankelijk. ‘We richten ons op mensen met een psychosegevoeligheid. Om lid te worden is een doorverwijzing nodig.’ Na de intake volgt in overleg met een psychiater een behandelplan. Het vinden van vrijwilligerswerk is niet verplicht, maar wordt wel gestimuleerd en kan overal zijn.
Loran begeleidt in samenwerking met de gemeente leden van de Brouwerij bij werk of studie. ‘Het UWV en de gemeente hebben trajecten met duurzame begeleiding die een paar jaar duren. Andere leden maken van hun kwetsbaarheid hun werk, zij worden bijvoorbeeld ervaringsdeskundige. ‘We kijken naar wat bij iemand past. Het werk is altijd op maat. Primair ondersteunen we onze leden om weer mee te doen.’
