Aan de Wibautstraat staat sinds het voorjaar van 2020 een opvallend zwart-wit gestreept gebouw. Het is het gebouw van grafisch ontwerpbureau Studio Thonik en werd in samenwerking met MMX-Architects door de gebruiker/opdrachtgever zelf ontworpen. Het gebouw won eerder dit jaar de prijs van de Branchevereniging Nederlandse Architecten voor het beste iconische gebouw van 2021, maar greep eerder deze maand mis bij de Abe Bonnemaprijs, een prijs in het leven geroepen om aandacht te vestigen op architecten die bijdragen aan vernieuwing van de architectuur.
Eelco Hiemstra
De totstandkoming van Studio Thonik is echter wel zeer vernieuwend. Grafisch ontwerper Thomas Widdershoven, mede-oprichter en de Tho van Thonik, realiseerde met het ontwerp van zijn eigen gebouw een droom. Het gebouw is een voorbeeld van een alternatieve stadsontwikkeling waarin creatieven hun eigen ruimte ontwikkelen. Dit leidt volgens Widdershoven tot meer diversiteit en kwaliteit in de stad.
De inbreng van de architect, Arjan van Ruyven van MMX Architects, was een vakinhoudelijke: hij stelde zich kritisch op, was sparringspartner van Widdershoven en bracht realiteitszin en oog voor detail in. Zo werd Studio Thonik een toonbeeld van een gebouw waar grafische expressie en architectonisch ambacht samenkomen.
Multifunctioneel gebouw
Het ontwerpbureau van Widdershoven gebruikt zelf de twee middelste verdiepingen voor hun studio. De begane grond en de eerste verdieping bieden plaats aan een Japanse bar en restaurant. Op de bovenste verdieping is een zogenaamde ‘eventspace’ met daarboven een dakterras. Met die laatste functies wil Thonik een nieuwe ontmoetingsplek bieden voor creatieven uit de omgeving.
Het multifunctionele karakter van het gebouw wordt verder versterkt doordat, hoewel het nu onder meer als kantoorgebouw gebruikt wordt, de woon/werk functie inwisselbaar is. Door het toevoegen van balkons kan iedere verdieping kantoor, studio of woning zijn.
Mexcellent
Toch zijn het vooral de gevel en de buitentrap met hun horizontale, verticale en diagonale zwart-witte strepen, die het gebouw doet opvallen. Deze strepen verwijzen naar het lettertype Mexcellent, een font wat Thonik vaak heeft gebruikt in hun ontwerpen. De gestreepte gevelplaten zijn gemaakt van Trespa, een licht en volledig recyclebaar materiaal met als belangrijke eigenschap dat het geen licht reflecteert. Hierdoor heeft het gebouw een matte finish.
Het gebouw is ten opzichte van de zogenaamde rooilijn vooruit geplaatst, anderhalve meter meer richting de Wibautstraat dan de gebouwen eromheen. Hierdoor staat het gebouw als het ware met drie van haar gevels vrijstaand ‘in’ de Wibautstraat. De vierde gevel is een blinde gevel aan de Grensstraat. Deze is in overleg met de buurtbewoners bespannen met gaas zodat hier een groene wand kan ontstaan.