De mensen die beleid maken voor en ontwerpen aan de stad zijn bovengemiddeld vaak wit, theoretisch opgeleid, heteroseksueel en man. Dat reflecteert niet de diversiteit aan mensen die Amsterdam rijk is. In de Subjectieve Atlas vertellen Amsterdammers die niet automatisch gehoord of gezien worden hoe zij hun stad beleven. Zo ontstaat een veel diverser beeld van waar mensen behoefte aan hebben in hun stad. Tot 29 oktober bezoek je in Oba Oosterdok een kleine, gratis expo met bijzondere kaarten uit de atlas.
Wie de kaarten en filmpjes bekijkt, ziet een stad die lang niet altijd toegankelijk, betaalbaar of veilig is. De stad is letterlijk onbegaanbaar voor Eric Groot Kormelink, die in zijn elektrische rolstoel van zijn huis naar zijn werk probeert te komen. De kaart van Mahmoud laat zien dat veel plekken niet toegankelijk zijn voor Amsterdammers zonder verblijfsvergunning of geld. Teferi benadrukt het belang van publieke waterhappertjes in de stad, omdat toegankelijk drinkwater niet voor iedereen beschikbaar is.
De kaarten van Janfrans van Eerden en vreer geven weer dat veiligheid niet altijd vanzelfsprekend is voor de LHBTIQ+ gemeenschap. En wat valt Amsterdammers op? Ravi Blits verzamelt en hergebruik het elektronische afval in de stad. Anna Torres verwondert zich over de ontwikkelingen op de Wallen en Alexandra Rouppe van der Voort richt zich op de ontwikkelingen in haar eigen tuintje.
Bekijk de film en de kaarten in Oba Oosterdok en ontdek nog meer stemmen van Amsterdam. Samen vormen de kaarten een bundel van alledaagsheden, die soms leuk zijn, maar vaak ook schrijnend. Eigenlijk staat elke kaart voor veel meer dan één Amsterdammer: het zijn werkelijkheden van uiteenlopende mensen waar beleidsmakers en ontwerpers lang niet altijd oog voor hebben. De Subjectieve Atlas van Amsterdam moet bijdragen aan een stad die echt voor iedereen is.
Subjectieve Atlas van Amsterdam van 8 september tot en met 29 oktober in Oba Oosterdok
