De toekomst van de Oosterkerk is opnieuw onzeker, na afhaken van de beoogde huurders het Balletorkest en Protestantse Kerk Amsterdam. Heel goed, want ballet is voor watjes en protestanten propageren schuld en boete. Daar wil ik verre van blijven.
Donkere wolken. Handen in het haar.
Voor mij is dit bericht aanleiding om een oud plan maar weer eens uit de mottenballen te halen. Het plan van de inmiddels in de mist der geschiedenis verdwenen Radicale Oppositie Beweging, de ROB, uit 2015, wordt uitgevoerd.
De Radicale Oppositie Beweging, de ROB, wilde van de Oosterkerk een tempel maken om de helden uit de jaren zestig van de 20e eeuw te eren.
Helemaal te wauw. Een blitse totaalervaring, helemaal in de sfeer van die tijd. Vloeistofprojecties, geestverruimende middelen, hippiemode, sitarmuziek, wierook, blote dans en dagelijks een happening. Instant karma. Instant succes.
De oostelijke eilanden in Amsterdam zijn hiervoor de logische locatie. Hier lag de boot van de Lowlands weed company van Kees Hoekert, het eerste openlijke softdrugs verkoperde bedrijf in ons polderlandje. Hier woonde anti-rookmagiër, icoon van de jaren zestig en schreeuwlelijk Robert Jasper Grootveld. In de gracht liggen nog immer de eilanden van piepschuim van Arie Taal.
Johnnie the Selfkicker, schrijver, dichter, poëet, woonde er ook met zijn muze Yvonne. Cor Jaring, die fotograaf die de hippe jaren zestig op de gevoelige plaat vastlegde, werd hier geboren en had hier aan het eind van zijn leven een laatste tentoonstelling. En Aatje Veldhoen, de meest spraakmakend kunstenaar van die hippietijd woonde er ook in een huis dat op zichzelf al een museum was. Onwijs gaaf.
Misschien moet ik zijn weduwe Hedy eens bellen of die het niet kan fixen met al haar connecties. Want nu is het moment om hun plaats in de geschiedenis te verankeren en dit geweldige idee ten uitvoer te brengen. Het is tijd om deze droom werkelijkheid te laten worden.
Te gek. Om te eren wie ere toekomt. Onze helden van de jaren zestig van de twintigste eeuw. Mensen die zo ongelofelijk veel hebben betekend voor Amsterdam. Hun inspiratie, hun gedachten, hun van onze mooie stad hebben geschonken. Opdat zij niet vergeten worden.
En zo wordt tegelijkertijd een nieuwe grensverleggende toeristenattractie gecreëerd, die van heinde en verre bezoekers zal trekken. Die helemaal in de sfeer die tijd kunnen onderdompelen. Kassa. Weet je wel.
De geest moet weer waaien in Amsterdam. Weg met de muffe misselijk makende middenstanders mentaliteit, bekrompenheid en bedilzucht die onze stad in een klemmende greep houdt.
