IJshockey | Zaterdag begonnen de Amsterdam Tigers in Tilburg aan de eerste hindernis van de laatste etappe naar het kampioenschap. Het team, dat twee jaar geleden in de strijd om het kampioenschap tegen Eindhoven na een matchpoint door corona de missie niet kon voltooien, werd weer geplaagd door het virus. Vijf positief geteste spelers bleven thuis achter.
Met de eindstreep in zicht kijken zowel de Tilburg Trappers als de Tigers de kat uit de boom. Door de verzwakte bezetting is Amsterdam zuinig op zijn goed, het team wil voorkomen door tijdstraffen of blessures met nog minder hoofdrolspelers te strijden. Desalniettemin zet Alexander Karol met hulp van Michael Mackie-Kwist de ploeg na een ruime minuut op 0-1 voorsprong. Het vervolg van de partij verloopt rustig, meeste drukte komt van de trouwe Tiger-supporters. De laatste minuten van de eerste periode wijzen in de richting dat het na de onderbreking weleens gedaan zou kunnen zijn met de rust.
Tilburg trapt inderdaad feller van zich af in de tweede periode en zet in op fysiek spel. De Tigers grommen terug. Beide teams spelen twee minuten vier om vier. Kort nadat de minor penalty’s erop zitten, gaat de strafbankdeur aan Tilburgse zijde opnieuw open. Ondanks de overmacht voor Amsterdam zijn het de Trappers die aan de bel trekken, 1-1. Nog geen minuut later scoort Tilburg opnieuw short-handed en kampen de Tigers met hetzelfde probleem als vorige week toen Eindhoven ze tijdens powerplays ook twee keer schade berokkende (en op achterstand zette).
De assists van Calvin Pohlman en Alexander Karol geven John Versteeg gelegenheid orde op zaken te stellen, 2-2. Voor Pohlman smaakt dat naar meer. Jim Vorster maakt de ijsbaan daarvoor vrij, 3-2. Het is het beste gedeelte van de wedstrijd voor Amsterdam. Ze verijdelen aanvallen uit Tilburg en houden de regie door druk te blijven uitoefenen op het thuisvak van de Trappers.
Terwijl de Tilburgers na een half uur spelen niet meer op de strafbank zitten, worden de Tigers daar juist vaker heen gestuurd. In chronologische volgorde raakt Amsterdam ongeveer elke vijf minuten een man kwijt, op een moment speelt het team zelfs met drie man. De Trappers zien hun kans schoon en schieten de gelijkmaker. Voor forward Donny Pohlman slaat het ongeluk opnieuw toe na een botbreuk bij een check. Net als een paar jaar geleden – hij brak toen zijn pols – staat hij aan het eind van het seizoen langs de kant. Een domper na alle inzet. Tijdens de laatste powerplay passeert Tilburg op de valreep de Amsterdamse verdediging en beslist het de wedstrijd met 4-3.
Hoewel de Tigers zeker bestand waren tegen het spel van de Trappers zat het team zichzelf in de weg. Door het verlies van vijf kopstukken wegens ziekte is het begrijpelijk dat de zaken niet vlekkeloos liepen. Mogelijk speelde de grote druk op minder ervaren spelers, die de lege plekken opvulden, ook een rol. In elk geval is er komende week genoeg te doen voor het team. Ook bij winst op Tilburg volgende week moet Amsterdam de dag daarop nog een keer uitkomen tegen de Trappers om het kampioenschap waar te maken.
