Een flyer in de brievenbus. Vrijdag 17 juni kunnen we weer toneel zien in Oost. Toneelvereniging De Tijger voert op die avond in de Batjanzaal maar liefst vier familie-eenakters op. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Ik herinner me hoe mijn oom vroeger zijn ziel en zaligheid legde in de kluchten waar hij als amateurtoneelspeler aan meedeed. Maar deze eenakters doen een ander niveau van toneelspel vermoeden.
Henny Reubsaet
Met slechts twee of drie acteurs het podium bezetten, dan moet je toch heel wat in je mars hebben. Maar op de flyer, waarin ook opgeroepen wordt voor nieuwe leden, staat nadrukkelijk dat ervaring niet nodig is. Hoe maak je van ’gewone’ mensen uit de buurt goede acteurs?
Op www.tijgertoneel.nl lees ik dat regisseur Floris Timman, zijn spelmethode baseert op feedback. Acteurs mogen hun gang gaan, dienen zich kwetsbaar op te stellen, en moeten op het moment zelf reageren op de ander. Waardoor ze zich steeds weer afvragen: waarom reageerde ik nou zo, wat zegt dat over mezelf? Je bent als het ware gedwongen om jezelf steeds weer feedback te geven. Maatwerk en zelfontplooiing zijn dan ook kernwoorden die horen bij deze methode.
Betekent deze tekst dat hij de keuze van zijn stukken baseert op de persoonlijkheden van de mensen die zich aanmelden als lid? Of dat hij bestaande toneelstukken verandert op basis van het ‘materiaal’ waarmee hij gaat werken? Ik maak een afspraak met Floris Timman voor toelichting.
Het wordt al snel duidelijk dat bij deze regisseur het spelplezier voorop staat. Mensen moeten zich kunnen ontwikkelen in hun spel en hebben dus ook inspraak in hun rollen. Hij is goed thuis in bestaande toneelteksten, omdat hij er zich al zo’n twintig jaar mee bezig houdt. De leden van De Tijger krijgen wel een script dat ze moeten leren, maar ze moeten zich de teksten zo toe-eigenen dat ze authentiek op het toneel kunnen staan. Hij heeft gekozen voor eenakters omdat er zo ook een grotere diversiteit aan rollen beschikbaar is voor ‘zijn’ gezelschap, dat ook zeer divers is.
De leeftijden van de acteurs lopen uiteen van 16 tot 74 jaar en ook hun achtergronden verschillen erg. Hij verandert de rollen van de stukken ook wel eens zodat er wat hem betreft best een vrouw een mannenrol mag spelen, of andersom. En als iemand van de vereniging graag wil zingen of dansen in een rol, dan staat hij daarvoor open en gaat hij op zoek naar zo’n rol. Een acteur die saxofoon speelt, mag ook zijn talent laten zien. Lachend: ‘Dat kun je vrijdagavond allemaal zien en ervaren.’
Samen met Mustapha el Jarmouni, de voorzitter van de toneelvereniging, laat hij me de Batjanzaal zien. Beide heren zijn trots op de zaal, en terecht. Een echte theaterzaal, een aanwinst voor de Indische Buurt. Podium, toneelverlichting, fluwelen gordijnen, de keuken, alles ziet er piekfijn uit en de zaal is ook goed toegankelijk voor rolstoelers. Fijn dat die coronamaatregelen niet meer gelden, nu kunnen ze zeker wel zestig mensen ontvangen, de stoelen staan klaar!
Toneelvoorstelling in de Batjanzaal, Batjanstraat 68 op vrijdag 17 juni om 20.00 uur. Zaal open om 19.30 uur. Toegang € 7,50, met Stadspas € 5,00.
Reserveren en informatie op www.tijgertoneel.nl
