De stoep voor Middenweg 55 is de uitvalbasis voor een eerste knooppunt in Oost. Een driehoek vol natuur met een vleugje cultuur is deze Triade. Teksten en foto’s staan ook op Geheugen van Oost, de website waarop veel verleden is terug te vinden.
Dineke Rizzoli
Frankendaelbrug nr. 217
De Frankendaelbrug van architect Piet Kramer – gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School – is een vaste brug die het water van de Molenwetering sinds 1931 overspant. Deze brug van het type ‘duiker’ bestaat uit een buis, gelegen onder de Middenweg. De eerste brug zou stammen uit 1923, betaald door het kerkbestuur van de Martelaren van Gorcum. In 1931 en 1955 werd de brug vernieuwd. De bakstenen brug heeft granieten sluitstenen. Aan de waterkant zijn de bakstenen horizontaal gemetseld, vanaf de straat verticaal. Aan de noordoostkant zijn rond de brug in het water staande woningen. Aan de zuidwestkant zijn de rijksmonumenten Frankendael en Emmakerk.
Frankendael-hofstede
Het is beschermd en rustig zitten op de halfronde bank in de voortuin van hofstede Frankendael want bewaakt door de zandstenen beelden van het ‘leven’, brood en wijn. Bacchus is de verdrijver van zorgen, een goede eigenschap in corona-tijd. Ceres is de godin van de moederliefde en van het graan, grondstof voor brood. Deze beelden, rijksmonumenten, zouden geplaatst zijn na 1759, toen Jan Gildemeester er woonde. Bacchus draagt een krans van druiven en Ceres heeft een kroon van korenaren. De stoep voor Middenweg 55 is de uitvalbasis voor een eerste knooppunt in Oost. Een driehoek vol natuur met een vleugje cultuur is deze Triade. Teksten en foto’s staan ook op Geheugen van Oost, de website waarop veel verleden is terug te vinden.
Emmakerk / de Bron
Architect Gijsbert Friedhoff gebruikt in 1938 met een knipoog naar Italië de basilicale, roomse vorm voor deze protestantse kerk (meestal in centraalbouw uitgevoerd). De torentop bekroonde Friedhoff met een houten achthoekige klokkenstoel, symbool van nieuw leven en daar op een windwijzer in de vorm van een vergulde vis*, het christelijke Ichtus-symbool. Reinjan Mulder, bewoner van Oost, uitgever, jurist en beeldend kunstenaar schrijft: ‘Ik zag tijdens een recente wandeling door Oost dat de Emmakerk Rijksmonument is. Mijn kunstzinnige vader werkte daaraan tijdens zijn stagejaar op de MTS in 1939. En omdat hij een goeie tekenaar was, vroeg de architect hem om iets voor op de toren te ontwerpen. Dat werd toen een vis, en geen haan. Ik zag nu dat er nog steeds een vis op staat, en hoop nu maar dat dit nog steeds mijn vaders vis is ..’. Ja, dat is mij onbekend, wel weet ik dat de toren, gerestaureerd in 1989, een ‘gouden’ vis draagt die blinkt in de lentezon. Veel plezier op dit knooppunt. Rust vindt u op de halfronde bank.
Meer op geheugenvanoost.amsterdam
