Op Allerzielen, daags na Allerheiligen is het een drukte van belang op De Nieuwe Ooster. Voor heel veel Amsterdammers (en mensen van buiten de stad) reden om langs het graf, de urnenmuur of het strooiveld te gaan om dierbare overledenen te herdenken. Na jaren van uitgebreid ‘feesten’ is het nu tijd om gepast stil te staan bij de Tuin voor Alle Zielen
Anne-Mariken Raukema
Bij de hoofdingang aan de Kruislaan en de zijingang met grote gratis parkeerplaats aan de Rozenburglaan staan kraampjes waar bezoekers een bolletje kunnen meenemen om zelf te planten. Er is keuze tussen allium, twee soorten narcissen en een iris. De wandeling loopt tussen beide entrees.
Aan veel is gedacht: verse koffie, op twee plaatsen staan schermen met herdenkingsfoto’s, op weer twee andere punten langs de route kunnen bezoekers luisteren naar gedichten die zijn ingesproken door medewerkers van De Nieuwe Ooster. Waar eerder nog live poëzieoptredens waren, met onder anderen Diana Ozon en Jos van Hest, heeft Jos de medewerkers getraind in het voordragen van gedichten. Prachtige foto’s worden erbij getoond, geschoten in alle seizoenen in het arboretum. Natuurlijk is er een EHBO-post, ondenkbaar bij een evenement waar toch honderden mensen op af komen. Gelukkig vindende vrijwilligers van deze post dat het er vandaag ‘heerlijk rustig’ aan toe gaat.
Bollen planten
Halverwege staat nog een grote kraam waar ‘spijtoptanten’ bloembollen ophalen. Vlakbij speelt een klein combo aangename muziek. Niet te stijfjes, niet te luidruchtig. Er is een tijdelijk pad aangelegd waar de bloembollen kunnen worden geplant om de overledenen te herdenken. Dat het vrijwel de hele dag mooi, zonnige najaarsweer is, doet veel goed. Pas tegen het einde van de middag begint het te miezeren, maar dat deert de die-hards niet.
Kleinschaligheid toverwoord
Peter van der Linde, directeur van de Nieuwe Ooster begraafplaats, rijdt met een collega rond in een kenmerkend karretje om de vele vrijwilligers te voorzien van een broodje kroket. Net als boomdeskundige Johan Mullenders laat de directeur weten dat de Allerzielenviering op De Nieuwe Ooster wel wat uit de hand was gelopen. Die was tot corona van de vroege tot late avond, met live programmering. Dat vroeg veel voorbereiding, geld en vergunningen. ‘De milieueisen zijn strenger geworden. Er mogen geen generatoren meer worden gebruikt en eigenlijk moeten we het met minder vuurkorven doen.’ Corona legde ook de viering stil en er was voldoende tijd om na te denken op welke manier Allerzielen vorm te geven als de pandemie voorbij was. Kleinschaligheid werd het toverwoord.
‘We nemen de buren mee’
Vanaf een afstand zie ik ze al aankomen, een stel met schoffel, emmers en planten. Het zijn de heer en mevrouw Wentink. ‘Mijn ouders en broer liggen hier. M’n broer is maar 37 geworden, m’n moeder 94. We komen hier alle verjaardagen, sterfdagen en op Allerzielen. We verwijderen overgroeiende planten, zetten er weer nieuwe neer en maken het graf schoon. Het graf ernaast nemen we en passant mee. Anders steekt dat zo af.’
