Loodzware tassen | Vera Amende | Foto Björn Martens
Als ik in mijn veilige buurtje, eigenlijk ons buurtje, om mij heen kijk, zie ik onverwachte uitingen van het mens-zijn. Ik zie tegelijkertijd een joggend meisje en een ongelofelijk oud, krom vrouwtje, dat twee loodzware kruidenierstassen, die bijna over de grond slepen, draagt. Terwijl de oude dame stopt en haar tassen neerzet om even te rusten schiet het meisje toe en vraagt of ze kan helpen. De oude dame schudt verwoed ‘nee’, zodat haar lange grijze haren in het rond zwieren. Ze pakt de tassen weer op en zet haar tocht vastberaden voort. Terwijl ik mijn fiets van het slot haal, volg ik haar nog even met mijn ogen om te kijken waar ze gebleven is. Maar ze lijkt in het niets verdwenen.
Het Marineterrein en gezond leven
Een reparateur, die voordat hij mijn huis verliet zijn oog liet vallen op mijn winterse foto’s naast de deur, keek verrast naar foto’s van een bevroren Amstel en Keizersgracht en foto’s van mijn laatste schaatstocht, heen en terug tussen Lemmer en Stavoren op 4 februari 1996. Een tocht om nooit te vergeten. Wel werden er aardig wat ongelukkige afvallers met een helikopter van het ijs gehaald. Ik wens en hoop dat de jongeren van nu deze sensatie nog eens mee mogen maken.
De reparateur vertelde dat hij wilde gaan ijszwemmen. Hij was het in ieder geval van plan te gaan doen als het buitenwater de temperatuur van 6 graden gehaald zou hebben. Dan heet het ijszwemmen. Op het Marineterrein had hij gezien dat mensen uit de Kattenburgerstraat in de vroege ochtend hun huis uit kwamen hollen, licht gekleed in een ochtendjasje, om even een frisse duik in het water langs het Marineterrein te maken. Dapper en gezond en het water wordt door de gemeente getest.
De Weesperstraat
Sommige daklozen in onze buurt hebben zo hun eigen vrije gewoontes en hun vaste rust- en slaapplekjes gevonden. De Weesperstraat lijkt voor hen een goede straat. Een vaste klant in de buurt is een heertje van Afrikaanse afkomt, denk ik. Hij zit en slaapt vaak onder een van de arcades van de straat. Zijn koelkast is een zak van de dichtstbijzijnde supermarkt. Als vaste bewoner van de buurt wordt hij hartelijk gegroet door de voorbijfietsende jonge bezorgers van een bezorgkruidenier. Ondanks het drukke verkeerslawaai mag hij ook graag lang uitslapen in zijn dikke slaapzak. Onder een van de arcades zijn ook geheime opbergruimtes voor nachtelijke slaapplaatsen. Dikke opgerolde slaapzakken of dekens worden passend in de holtes van de bankjes weggestopt.
