Home Overzicht Verhalen uit de Plantage | Algoritmes en verwante zaken

Verhalen uit de Plantage | Algoritmes en verwante zaken

0

| Verhalen uit de Plantage | Dick Pol |

In feite doe ik maar wat. Om met Karel Appel te spreken. ‘Ik rotzooi maar wat aan’. Overigens niet sinds vandaag of gisteren. Desondanks probeer ik om de ontwikkelingen enigszins bij te houden. Om op de been te blijven. Ik heb twee jonge poezen. Zonder mij redden ze het niet. In de krant zie ik een stuk over een algoritme dat… en dan volgt er één of andere misstand. De aardigheid is: het ‘a-woord’ wordt te pas en te onpas gebruikt, maar vrijwel niemand weet wat het is.

De term algoritme is afkomstig van het Perzische woord Gaarazmi: خوارزمي . Naar de naam van de Perzische wiskundige Al-Chwarizmi (محمد بن موسى الخوارزمي).
Een algoritme is een recept om een wiskundig probleem op te lossen. Wiskundig geformuleerd is het een eindige reeks instructies die vanuit een gegeven begintoestand naar een beoogd doel leidt.

Algoritmen staan in beginsel los van computerprogramma’s. Al worden voor de uitvoering van algoritmen vaak computers gebruikt. Het doel van een algoritme kan van alles zijn. De instructies kunnen in het algemeen omgaan met eventualiteiten die bij het uitvoeren kunnen optreden. Algoritmen hebben stappen die zich herhalen (iteratie) of die beslissingen (logica of vergelijkingen) vereisen om de taak te voltooien. Eenzelfde taak kan gewoonlijk met verschillende reeksen instructies worden opgelost. Het verschil ligt dan meestal in de hoeveelheid tijd, ruimte of inspanning die het algoritme vergt. Dit is de complexiteit van een algoritme.

Vergelijk een algoritme met een recept in de keuken. Om aardappelsalade te maken kan het ene recept de instructie ‘schil de aardappel’ bevatten en daarna de instructie ‘kook de aardappel’. Bij een ander recept kunnen die twee stappen zijn omgedraaid. Beide recepten zullen echter vragen deze stappen voor alle aardappelen uit te voeren. Het eindresultaat is een lekkere aardappelsalade.

‘Alles kan een mens (on)gelukkig maken’. N. kende ik als een slimme jongen. Ik heb het over de jaren zeventig. Hij had, in dienst van een groot Amerikaans softwarebedrijf, een ontdekking gedaan in de priemgetallensector, gekoppeld aan een algoritme. Indertijd een nieuw begrip. Waar het op neer komt, is dat hij zijn vondst beschouwde als zijn persoonlijk intellectueel eigendom en dat de firma het patent claimde omdat hij bij het bedrijf in dienst was. Men dreigde hem te ‘gijzelen’ totdat hij zijn formules zou prijsgeven. N. vluchtte naar het buitenland. Aanvankelijk naar Australië, later Schotland. Hij is nooit teruggekeerd. Van wat ik heb begrepen is hij daar niet gelukkig geworden (met zijn algoritme). Daarnaast is hij, over aardappelsalade gesproken, vele kilo’s aangekomen.