Door het hele land worden activiteiten georganiseerd in de Week van de Mentale Gezondheid. In Oost organiseert Buurtcampus Oost van 2 tot en met 7 juni een bijzondere wandeling door park Frankendael.
Joost Verra
De zon laat zich onverwacht uitbundig zien op deze mooie dag, wanneer een groep geïnteresseerden zich verzamelt bij Oba Linnaeus. We worden verwelkomd door een aantal studenten die deze wandeling in het kader van hun stage begeleiden. Op naar het park, waar we de hectiek van de stad even achter ons laten.
Het doel van deze wandeling is simpel, maar krachtig: langzaam en met aandacht lopen. We worden uitgenodigd om bewust te luisteren, ruiken en kijken — de natuur in ons opnemen met al onze zintuigen. Want, zo zeggen de studenten, wandelen in de natuur is goed voor de mentale gezondheid. Het biedt ons drukke brein de kans om te ontspannen. Er wordt dan ook zo min mogelijk gepraat; de stilte helpt ons beter te focussen op wat er om ons heen gebeurt.
Zodra we het park betreden, banen we ons een weg door het uitbundig bloeiende groen richting Huize Frankendael. Het langzame tempo is even wennen. In plaats van mee te gaan in het gebruikelijke gejaag van de stad, vertragen we bewust. Na het statige huis slaan we een smal paadje in. Links, rechts… en weer links. Onze handen glijden langs bladeren, onze ogen speuren naar tekenen van leven. Let wel op de brandnetels!
Rondom ons zoemen bijen, fladderen vogels en glijden vissen door het water. Dan stuiten we op een bijzondere verschijning: een boom volledig gehuld in wit spinsel. Eerst denken we aan spinnen, maar het blijkt het werk van de rupsen van de stippelmot. Met hun webben beschermen ze zich tegen hongerige vogels.
Hoewel we midden in een stadspark zijn, kunnen we het stadsgeluid niet helemaal ontwijken. Een helikopter zoeft voorbij en een houtversnipperaar bromt in de verte. Toch lukt het ons om grotendeels gefocust te blijven. We verlaten de kronkelende paadjes aan de oostkant van het park en komen weer in een open gedeelte terecht. Voor ons doemt restaurant De Kas op, met zijn markante schoorsteen — een overblijfsel van de oude stadskwekerij.
Ondanks het trage lopen vliegt de tijd. Voor we het weten, naderen we het einde van de wandeling. We komen weer op een wat drukkere route, waar fietsers ons passeren. Onder het wakende oog van een ooievaar hoog op de schoorsteen verzamelen we ons voor een laatste moment samen. Iedereen oogt kalmer en opgefrist.
Lijkt het je ook fijn om een keer mee te lopen? Buurtcampus Oost organiseert de wandeling waarschijnlijk opnieuw vanaf september. Houd de website in de gaten.
