Al lange tijd bestaat de wens om Betondorp en de Weesperzijdestrook aan te wijzen tot beschermd stadsgezicht. Erfgoedvereniging Heemschut heeft nu gevraagd om deze gebieden aan te wijzen tot gemeentelijk beschermd stadsgezicht toen duidelijk werd dat het aanwijzen tot rijksbeschermd gezicht geen begaanbare weg bleek.
Aanwijzing tot rijksbeschermd gezicht zou leiden tot verlies van sociale huurwoningen. Daarom wordt nu ingezet op de aanwijzing tot gemeentelijk beschermd gezicht. Ook dan vindt de bescherming plaats via het bestemmingsplan. Deze status heeft, in tegenstelling tot een rijksbeschermd gezicht, géén effect op de huurprijzen. Daarom wordt nu ingezet op de aanwijzing tot gemeentelijk beschermd gezicht. Hiervoor ligt een adviesaanvraag bij de stadsdeelcommissie.
De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) heeft aangegeven ‘dat de bebouwing langs de Amsteloevers aan de Amsteldijk en de Weesperzijde, stedenbouwkundig, architectonisch en cultuurhistorisch grote waarde heeft, door haar sterke relatie met de rivier. En omdat zij getuigt van de economische bloeiperiode aan het eind van de negentiende eeuw. Veel van de huizen zijn ontworpen door indertijd belangrijke architecten. Samen met de rivier, de van veel groen voorziene profilering van de oevers, en de beide door Berlage ontworpen brugcomplexen vormen de Amsteloevers een beeldbepalend onderdeel van de stad Amsterdam.’
Betondorp is een vroeg 20e-eeuwse stadsuitbreiding, met volgens RCE ‘een goed bewaarde planmatige structuur en architectonisch samenhangende bebouwing en groeninvulling. Aan de opzet liggen de idealen van de tuinstadbeweging ten grondslag. Deze is door de sterk formele opzet uniek voor Nederlandse tuindorpen. Bijzonder is eveneens dat het tuindorp deels in experimentele betonbouw werd uitgevoerd.’
