Kickboksen is zijn allergrootste hobby en hij hoopt jongeren te stimuleren ook altijd in beweging te blijven, fysiek én mentaal – en dan in de goede richting. Kamal Ammarti is 25 jaar en een gedreven en enthousiast jongerenwerker in de Indische buurt. Iedereen kent hem en iedereen kan bij hem terecht. Wie is hij en wat drijft hem?
Anita Boelsums | Foto’s Frank Schoevaart
Ook het portret van Kamal Ammarti hangt op het Muiderpoortstation in de galerij Buurtberoemd. Hij is er dankbaar voor en ervaart het als een stukje erkenning. ‘Het kwam eigenlijk door Elhoussaine,’ vertelt hij, ‘die droeg mij voor.’ Elhoussaine Hmimou is wijkcoach in de Indische Buurt en bedenker en oprichter van Stichting StreetsmArt, een jongerenorganisatie waar jongeren elkaar en andere buurtbewoners kunnen ontmoeten, en waar vanuit mooie samenwerkingen en activiteiten ontstaan. Hij is een belangrijke man in Kamals leven. ‘Vanaf mijn elfde kom ik al bij StreetsmArt. Aanvankelijk ‘gewoon’ als jongere, films kijken en een beetje kletsen en zo, maar gaandeweg ben ik steeds meer gaan helpen en meewerken. Daar is mijn passie ontstaan om zelf ook met jongeren te gaan werken, ze op het rechte pad proberen te houden.’
‘Blijf altijd in beweging’
Makassarplein
Nog iemand anders speelde een belangrijke rol bij de ontwikkeling van Kamal. Door zijn liefde voor sport, leerde hij in Sporthal Zeeburg William Schmidt kennen, sportcoördinator in de Indische Buurt. Deze zag veel in Kamal en bood hem de gelegenheid diverse sportcursussen te volgen en zijn KNVB-diploma te halen. Kamal: ‘Ik dacht, pakken wat je pakken kan, dus dat aanbod heb ik graag aangenomen.’ Van het een kwam het ander. Schmidt bracht Kamal in contact met de Krajicek stichting en die bood Kamal op haar beurt de gelegenheid zijn sportpassie te combineren met zijn wens om met jongeren te werken: hij geeft nu op twee vaste dagen, dinsdag en zaterdag, sport- en spelactiviteiten op het Makassarplein aan jongeren tussen de 6 en 20 jaar. Wat dat precies inhoudt? ‘Ik pak de spullen die ik nodig heb, bal, lintjes en zo, dat is er allemaal, en dan ga ik bijvoorbeeld voetballen met de kinderen. Of we basketballen en we doen ook spelletjes als verstoppertje en tikkertje met de kleintjes, noem maar op.’
Meer dan voetbal
Het klinkt misschien simpel maar is van grote betekenis. Als we er later over doorpraten met Elhoussaine legt deze uit hoe deze activiteiten méér zijn dan gewoon een potje voetbal op straat. ‘Het gaat om kinderen van wie de ouders geen geld hebben voor een sportclub.
‘Ik neem meestal een pot pindakaas mee naar Marokko’
Kamal geeft ze het gevoel dat ze tóch op een vereniging zitten, hij creëert een betrokkenheid bij elkaar, dat je dingen voor elkaar over hebt, dat je dingen samen doet. Belangrijke voorwaarden om niet buiten de boot te vallen en per ongeluk een verkeerde weg in te slaan.’ Krajicek en Dappere Dames Kamal ontvangt een klein bedrag van de Krajicek Stichting, dat hij voor zijn opleiding mag gebruiken. Hij wil graag zijn MBO 4 Sociaal Werk nog halen (‘Waar een wil is, is een weg… dat moet lukken!’), maar hij wil ook geld verdienen. Momenteel doet hij dat met het rondbrengen van maaltijden. Tot diep in de nacht. Een druk leven dus als je dat combineert met een paar dagen per week werken bij StreetsmArt en de twee dagen voor de Krajicek Stichting. En daarnaast is hij regelmatig zelfs nog te porren voor heel andere dingen, zoals bijvoorbeeld het uitdelen van ramadan voedselpakketten voor de Dappere Dames.
Ooit eigen bedrijf
Kamal is geboren en getogen in Oost, in een Marokkaans gezin met twee broers en een zus. Als ik hem ernaar vraag, zegt hij zich een Marokkaanse Nederlander te voelen. Hij gaat regelmatig naar Marokko en voelt zich thuis in beide landen. Eigenlijk merkt hij het cultuurverschil niet zo. Dat weerspiegelt zich misschien ook wel in zijn muziekfavorieten: hij luistert even graag naar André Hazes als naar de bekende Algerijnse ‘koning van de raïmuziek’ Cheb Khaled. Meestal neemt hij een pot pindakaas mee op vakantie naar Marokko. Deze zomer gaat hij niet want hij wil sparen. Kamal: ‘Voor mij is het een belangrijk doel om jongeren zonder dagbesteding of met problemen thuis te helpen. Maar ook jongeren die vast hebben gezeten, die weer terug moeten komen in de maatschappij. Ze staan ineens weer op straat, zonder houvast – geen baan, geen woning, niets. Dáár wil ik ze bij helpen. Dat hoop ik ooit met een eigen bedrijf te kunnen doen. Misschien over een jaar of vijf à tien.’
Uit eigen bubbel
Een van de evenementen die Kamal heeft georganiseerd onder de vlag van StreetsmArt is een de-radicaliseringsbijeenkomst. ‘Ik wilde gesprekken voeren met jongeren die destijds op het punt stonden naar Syrië te vertrekken,’ vertelt hij. Hij nodigde ze uit – samen met andere organisaties als de politie, jongerenwerkers, de stadsdeelraad – en bedacht gespreksonderwerpen voor diverse kleine groepjes. ‘Zo’n goed initiatief was dat,’ vult Elhoussaine aan. ‘Alles begint toch met gesprekken: meedenken, mensen op nieuwe gedachten brengen, verder laten kijken dan hun eigen wereld.’
Elhoussaine beschrijft Kamal als een zeer behulpzame jongeman, die altijd voor iedereen klaarstaat. ‘Hij is een spil in de buurt, weet alles van de straatcultuur, pikt signalen op en… gaat daarmee aan de slag.’ Kamal: ’Ik vind het belangrijk dat jongeren uit hun eigen bubbel kunnen komen. Zo hebben de meesten bijvoorbeeld nog nooit door de grachten gevaren. Dan neem ik ze mee op een rondvaart. Zo leren ze Amsterdam, hún stad, ook op een andere manier kennen en worden ze zich bewust van de rol die water heeft gespeeld bij de groei en bloei van de stad.’ Onlangs heeft hij ook een uitstapje naar het Stedelijk Museum georganiseerd. ‘Er is zoveel moois in Amsterdam te zien!’
De gemeente zou eens moeten overwegen hem in dienst te nemen, vindt Elhoussaine, als sportmakelaar. ‘Hij heeft zoveel ervaring! Misschien heeft ie niet helemaal precies de juiste opleiding maar zo iemand als Kamal is gewoon goud voor zijn buurt en daar mag best een vaste baan tegenover staan. Ze zouden veel aan hem hebben.’
Opvolger
Er zit enige gelijkenis tussen de ontwikkeling van Kamal en zijn ‘leermeester’ Elhoussaine. Ooit werd laatstgenoemde op het Makassarplein benaderd door een jeugdhulpverlener, Kees, die zijn talent onderkende en meer in hem zag dan alleen dat Marokkaanse rotjoch dat zijn tijd stond te verdoen met gokken. En nu is Elhoussaine de gedreven kracht achter StreetsmArt. Het liefst zou hij zien dat Kamal ooit zijn organisatie overneemt, áls hij er ooit mee ophoudt. ’Ik zie hem echt als mijn opvolger. Kamal is zo betrokken bij de wijk, zo leergierig en ondernemend. Bovendien houdt hij erg van sport.’ Ze kijken elkaar lachend en veelbetekenend aan, het is hun beider motto: ‘Blijf altijd in beweging’.
