Voetbal was een volkssport. Ooit. Heel Oost stond op zijn achterste benen als Ajax thuis speelde. Thuis spelen was toen ook echt ‘thuis’ spelen, in Oost. Als kind stond ik vaak te luisteren, op de parkbrug in de knik van de Insulindeweg. Over de sporen hoorde je het geluid van scoren. Sjaak Swart, de latere mister Ajax, had een sigarenwinkel in de Pontanusstraat. Onlangs speelde Ajax tegen Almere City. Voor de liefhebbers, en vooral die in Almere: de eindstand was 2-2. Hoe kan zoiets nou? Ik heb allerlei verklaringen gehoord, maar niet die ene: dat Ajax zo aanmoddert komt door een schrijnend gebrek aan echte Amsterdammers. Waar de tegenstander juist géén last van had. Het is écht waar: in Almere wonen inmiddels meer mensen die geboren zijn in Amsterdam, dan in Amsterdam zelf.
Van het voetbal naar Het Parool, Amsterdams stadsblad. Daarin schreef een columnist ooit: ‘Je hebt buurtbewoners, en je hebt buurtgebruikers.’ Het kan zijn dat u het verschil niet direct snapt. Bent u nu buurtgebruiker of buurtbewoner? Nou, daar is een test voor. Op onze eigen Mauritskade vestigde zich een paar jaar geleden een wereldspeler op het gebied van elektrisch fietsen. De firma Van Moof. Die is inmiddels failliet. Als u vroeger een soort trots voelde als u daar langsreed, maar tegenwoordig juist een spoortje verdriet, bent u alvast geen geboren Amsterdammer. Die kiest genadeloos voor het leedvermaak. Maar nu: wie hébben er ook een Van Moof, de buurtgebruikers of de buurtbewoners? Kijk, u vult het bijna automatisch al goed in. Inderdaad, het aloude ‘wij’ tegen ‘zij’, in een nieuw jasje.
Alles wordt anders, maar eigenlijk ook niet. Vroeger ging het bij ‘multicultureel’ over kleur, godsdienst, geboorteland, en – jawel! – spelfouten en inkomen. Tegenwoordig gaat multicultureel óók over vegan tegen varkenshaasje, Hazes tegen mediteermuziek, bakfiets tegen asobak, en of de VVE het stoepje veegt, of jijzelf. Het nieuwe multicultureel. Laten we er maar aan wennen. Zelf behoor ik tot de echte Amsterdammers, geboren en getogen in Oost, en ik geef toe: toen ik vernam dat er in Oost tegenwoordig zelfs een hockeyclub is, moest ik even bijkomen. Huh? Maar wie weet herhaalt zich over tien jaar het grote wonder en wordt de Wereldcup opnieuw gewonnen door echte Amsterdammers, door jongens en meisjes geboren in Oost. Maar dit keer met een veel kleiner balletje en hockeysticks. Dan zullen zelfs die laatste rancuneuze ouwe Amsterdammers uit volle borst meezingen. Wel met een afzeikertje in de tekst natuurlijk: ‘A-THEEE-NA WINT DE WERELDYUP!’
Reageren? Graag. Naar [email protected]. Meer www.justusvanoel.nl
