Journalist Jim Jansen en fotograaf Eddy Ellert begeven zich door de straten van Amsterdam-Oost en komen bekende en onbekende buurtgenoten tegen. Deze keer Merel Roze, schrijfster, schrijfcoach en een van de eerste bloggers van Nederland.
Pecies 22 minuten zei Google dat mijn fietstocht zou duren van de redactie van New Scientist, gelegen nabij de Czaar Peterstraat, tot het kantoor van Merel Roze, dat huist aan de IJburglaan. Het was op de maandag van onze afspraak niet alleen ijzig koud, maar ook waaide het stevig. Om met enige vorm van eufemisme te spreken. We arriveerden een klein half uur te laat. ‘Hier op IJburg heb je lange lanen en vanaf het IJ heeft de wind vrij spel. Wat ik wil zeggen, het waait altijd en vaak heb je de wind tegen. Toen we hier dik drie jaar geleden kwamen wonen heb ik ook een elektrische fiets aangeschaft. Ik ken alle argumenten tegen zo´n ding, maar ik wil zonder nadenken even de stad in kunnen gaan, en met die stevige wind is het wel fijn.´
Merel praat even gemakkelijk als dat ze schrijft en op haar tiende verruilde ze Zaandam voor de stad waar ze zevendertig jaar later nog steeds helemaal aan verknocht is. ´Amsterdam is divers en vage types komen samen met yuppen, de mensen maken deze stad er ik wil er nooit meer weg.´ Ze deed Nederlands aan de UvA, switchte naar theater- en filmwetenschappen en werd aan het begin van het nieuwe millennium een van de eerste bloggers van Nederland. ‘Vijf jaar lang schreef ik iedere dag, vaak voordat ik naar mijn werk ging, een stukje. Vaak best navelstaarderig, maar wel gestileerd.’ Dankzij het bloggen moest ze regelmatig interviews geven en toen ze tijdens een gesprek met een krant liet vallen ‘dat ze best wel een boek wilde schrijven’, stond uitgeverij Archipel een paar weken later voor de deur. Eerst verscheen Fantastica en een aantal jaar later De weekenden waren voor haar.
Het romans-schrijven staat inmiddels op een laag pitje, want de laatste jaren is ze fulltime online schrijfcoach. Die trainingen, aan bijvoorbeeld de gemeente Amsterdam of Amnesty International, geeft ze met behulp van haar eigen boek: De regels van Roze waarvan inmiddels een derde druk is verschenen. Heeft ze nog tips voor de Dwars door de buurt lezer, die wellicht af en toe wel een online iets plaatst? ‘Begin met je belangrijkste boodschap, schrijf kort en bondig en zorg ervoor dat de lezer niet hoeft te fronsen.’ Bij het online zetten van deze column leven we met zorg deze regels na.
