Zestig jaar zijn ze vandaag getrouwd, Leyla en Abdurrahman Turan. Een bezoek van de stadsdeelvoorzitter met een grote bos bloemen zet luister bij het bijzondere jubileum. Over een paar dagen gaan ze het echt vieren met de hele familie: vijf kinderen, 12 kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. Plus alle aanhang natuurlijk. Abdurrahaman wordt dan bovendien 80 jaar.
Leyla en Abdurrahaman leerden elkaar kennen in Turkije. En dat was pas nádat besloten was dat ze met elkaar zouden trouwen. Volgens gebruik werden ze alle twee uitgehuwelijkt. De wederzijdse vaders kenden elkaar en Leyla’s vader vond dat Abdurrahman een prachtige stem had, dat gaf de doorslag. Inmiddels wonen ze nu vijftig jaar in Oost; daar heeft Abdurrahman zijn mooie zangstem veel mogen laten horen in diverse moskeeën.
Misschien niet direct liefde op het eerste gezicht dus, wel een heel lang huwelijk. Wat is het geheim? ‘Mijn man is heel rustig’, vertelt Leyla. ‘We maken nooit echt ruzie, wel de normale kleine ruzietjes, maar nooit grote.’ Haar man beaamt dat. Uit alles blijkt het wederzijdse respect voor elkaar en de waardering voor elkaars verdraagzaamheid en stabiliteit. ‘Bovendien is het voor hun generatie vanzelfsprekend dat je bij elkaar blijft als je dat afspreekt’, vult dochter Rukije aan. ‘maar ze hebben elkaar altijd wederzijds gesteund.’
In de zestiger jaren kwam Abdurrahman als gastarbeider naar Nederland. ‘Mensen waren toen wel vriendelijker tegen ons dan nu’, merkt hij op. Na wat omzwervingen en diverse banen, kwam hij in Oost terecht, in de Sumatrastraat. Leyla kwam nu ook over met hun – inmiddels – drie kinderen en het gezin breidde zich verder uit.
Het diamanten echtpaar woont tegenwoordig op de Kramatweg tegenover de Flevohof. Het leven is daar goed, mede dankzij de steun van dochter en zoon en de thuiszorg, want ouderdomskwaaltjes zijn er natuurlijk wel. Leyla zit vaak met haar vriendinnen op het bankje voor de verzorgingsflat. Te kletsen. Ze straalt: ‘En te genieten.’
Van harte gefeliciteerd!
