De tentoonstelling The One-Straw Revolution richt zich op de kerngedachten die achter de term permacultuur schuil gaan: zorg dragen voor het leven met anderen en de opbrengst van de oogst eerlijk delen. De deelnemende kunstenaars brengen een ode aan de belangrijkste principes van Inheems en feministisch ecologisch denken. Zij schetsen het manieren van duurzaam handelen en het leven in co-existentie met andere diersoorten.

Sommige kunstenaars gaan in op de afstand die tussen natuur en mens is ontstaan en zij benadrukken de noodzaak om die verbindingen opnieuw te leggen. Anderen gaan in op de systemen die schuil gaan achter de vernietiging van ons milieu en de oorzaak zijn van de verstoring van verwantschappen tussen soorten. Want, zo stellen zij, met dit proces gaat onschatbare kennis met betrekking tot het evenwicht van het ecosysteem verloren.

De werken die getoond worden, stellen vragen over duurzaamheid in de betekenis van tijd en ecologie. Het onderzoek dat aan deze tentoonstelling ten grondslag ligt, komt voort uit een verlangen een relatie aan te gaan met eeuwenoude filosofieën en kennissystemen. Het zijn denkkaders die onder druk zijn komen te staan in de Westerse moderniteit en door koloniale onderdrukking. Zij leven voort in gemeenschappen die de strijd zijn aangegaan met neoliberale en kapitalistische modellen.

De tentoonstelling is de eerste presentatie binnen het onderzoek van curator iLiana Fokianaki naar permacultuur als methodologie voor het maken van tentoonstellingen en vormgeven van organisaties. Het is een voorstel hoe we cultuur kunnen beoefenen en bespreken. Ruimtelijk is de tentoonstelling opgebouwd rond het zogenaamde ‘permaculturele zonesysteem’. De focus op ‘zone 0’ gaat over de mens en haar nederzetting

De tentoonstelling is te zien tot en met 19 mei en is gratis toegankelijk.