Het is echt een thuis, en niet zomaar een studentenkamer

Aan de Nieuwe Herengracht 20, in de Hoftuin van de Protestantse Diaconie, woont Tirza in een gemengde woongroep van acht studenten. Anderhalf jaar geleden kwam deze student Cognition Language and Communication aan de UvA de hospiteeradvertentie tegen die haar naar dit idyllische eilandje in het midden van de stad bracht.

Mayte Laurens Hinojosa | Foto Elisabeth van Dorp

“Ik wilde alleen in Amsterdam gaan studeren als ik er een leuke en goede kamer zou vinden. Anders had ik voor Antwerpen gekozen.” Het was een schot in de roos.

“Ik voelde me hier gelijk heel erg op mijn plek, al helemaal nu ik er al een tijdje woon. Het is echt een thuis, en niet zomaar een studentenkamer. Er is bijvoorbeeld altijd wel iemand thuis om samen mee te eten. Over het algemeen is het een vredig samenzijn. Al is het natuurlijk wel soms als met broertjes en zusjes, zo van: ruim je rommel op.”

De Protestantse Diaconie organiseert veel projecten, en om hier te mogen wonen moeten de studenten vrijwilligerswerk verrichten. “Ik geef bijles aan kinderen via een organisatie die gratis bijles mogelijk maakt voor kinderen die het nodig hebben, maar waarvan de ouders het niet kunnen betalen. Mijn huisgenoten werken onder andere met daklozen en eenzame ouderen. Toen ik hier kwam wonen waren al mijn huisgenoten overtuigd christelijk, maar natuurlijk heeft iedereen daar uiteindelijk zijn eigen oriëntatie in. We verwelkomen ook mensen die niet veel met het geloof hebben, als ze er maar wel met respect mee omgaan. In ons huis hebben we zowel mensen die elke week naar de kerk gaan als die die er nooit komen. We hebben bijvoorbeeld net een nieuwe huisgenoot die niet christelijk is en ook niet christelijk is opgevoed, maar dat is totaal geen probleem.”

“Ik heb het gevoel dat het terrein van de Diaconie een apart hofje is binnen de rest van de buurt. We hebben tegenover ons nog een woongroep en boven ons wonen de beheerders. Soms hebben we een burenborrel met elkaar. Het is fijn om in de buurt van 1018 rond te lopen, maar op het terrein kan je met iedereen een praatje maken en door de diaconale projecten in het pand naast ons komen er vaak bekende gezichten langs. Toch is het hier nooit zo druk als het in veel andere delen van de stad kan zijn. De
Hoftuin is geen toeristische attractie, mensen komen er vooral een boekje lezen of een koffietje drinken. Chill volk dus.”