Het Repaircafé in de Meevaart in de Balistraat is een geoliede machine. En dat is misschien niet zo vreemd, want laat nou het hele fenomeen Repair Café bedacht en begonnen zijn door Martine Postma uit Oost. Dat was in 2009 en inmiddels is het Repair Café een wereldwijd fenomeen. In Oost bestaat het natuurlijk nog steeds, in de Meevaart.

Johanna Kroon

Het Repair Café wil tegenwicht bieden tegen de verspilling van de wegwerpmaatschappij. Hoe goedkoop het tegenwoordig ook is om een kapot apparaat te vervangen door een nieuw, repareren is natuurlijk altijd beter. Alles wat kapot is, maar eigenlijk nog heel lang mee zou moeten gaan, kun je meenemen naar een Repair Café. Daar vind je vrijwilligers die het voor je repareren of je vertellen hoe je het probleem zelf kunt oplossen. Zo verkleinen we met z’n allen de afvalberg, wordt kennis over repareren behouden en zo’n Repair Café is natuurlijk ook goed voor de sociale cohesie. Het is er altijd gezellig: iedereen komt er blij binnen en iedereen gaat er blij vandaan.

Als uw verslaggever op een woensdagmiddag tegen openingstijd Repair Café de Meevaart binnenloopt is het al een drukte van belang. De reparateurs, ieder met hun eigen specialisme (naaimachines, Senseo’s, printers, geluidsapparatuur etc.) dragen elk een gezellig Repair Café t-shirt met daarop hun voornaam ingebed in een belofte: Als GERT ’t niet kan maken, kan niemand het.

Het devies is repareren zonder haast en de persoon die dat in de Meevaart mogelijk moet maken heet Kim. Zij is in haar eentje het ontvangstcomité, maar noemt zichzelf het duizenddingendoekje van het Repair Café. Bij de deur gezeten doet Kim de intake voor de afdeling voorwerpen met een stekker. Dat zijn natuurlijk de dingen die het vaakst kapotgaan. Er is ook een afdeling die zich met het repareren van textiel bezighoudt, maar daar zijn we deze middag niet aan toegekomen.

Bij het bureautje van Kim staat een lange rij wachtenden met in hun armen een stofzuiger, een koffiezetapparaat, een printer, een naaimachine, nog een koffiezetapparaat en een blender. Maar de eerste klant heeft slechts een pluizig balletje bij zich. Hij omschrijft het probleem als volgt: ‘Dit is het balletje van m’n kat en dat balletje moet tweeten als een vogeltje, dat vindt de kat namelijk leuk, maar hij doet het niet meer en ik krijg de batterijtjes er niet uit.’

Kim vult een formuliertje in met de voornaam van de klant en een korte omschrijving van het mankement en nodigt de man uit op een stoel plaats te nemen.

De volgende klant is de man met de kapotte stofzuiger.

Dan is de defecte naaimachine aan de beurt.
En dan: ‘Nee nee, niet zomaar doorlopen, ik moet u eerst inschrijven. Wat is er mis met uw naaimachine?’
‘Hij doet het niet.’
‘Wat doet het niet?’
‘Ik weet niet wat het niet doet.’
‘Neemt u daar maar plaats.’

‘Zijn er nog mensen voor stofzuigers?’ roept Kim de rij in. Er stapt iemand naar voren.
‘Wat is het probleem meneer?’
‘We hadden een stroomstoring en sindsdien doet ie het niet meer. De motor draait wel, maar hij zuigt niet meer.’

‘Ik ben Michiel, fijn dat ik hier mag komen.’
‘Dat moet je nog maar afwachten.’
‘Ik heb een koffiemachine en die lekt, terwijl de garantie is afgelopen. Hij maakt halve bakjes. En ik durf de machine niet zelf open te maken.’
‘Heel verstandig. Je hebt mazzel want Edward, onze koffieapparatenexpert, is zo beschikbaar. Als je daar gaat zitten komt hij je halen.’
‘Okee, dus ik moet gewoon gaan zitten en verder niets doen?’
‘Zo is het meneer, enkel kalmte kan u redden.’
‘Ik ga het proberen…’

‘U bent de volgende?’
‘Ik geloof het wel.’
‘Wat scheelt eraan?’
‘Ik heb een Moulinex mixermachine en die is vastgelopen, mag ik het even laten zien?’
‘U mag het laten zien meneer…’
‘Nou kijk, we hebben er salami in gedaan en toen… liep ie vast.’
‘Ik denk dat dit een blender is… Doe ‘m maar weer in de doos.’
‘Ik zei nog tegen m’n vrouw Doe nou niet die salami d’r in…’
‘Vrouwen zijn altijd eigenwijs… U mag even plaatsnemen, u wordt zo geroepen.’

‘Vertel.’
‘Ik heb een koffiezetapparaat dat het niet meer goed doet.
‘Ik waarschuw maar vast: er is sowieso nog 1 koffiezetapparaat voor u. Welk merk is het?’
‘Nespresso.’
‘En wat is er aan de hand?’
‘Er komt amper koffie uit.’
‘Heb je ‘m ontkalkt?’
‘Ja.’
‘Je naam? Oké, ga lekker zitten tot je aan de beurt bent. Het kan wel effe duren.’

‘Wat is je naam?
‘Lilian.’
‘En er is iets met uw printer zo te zien?’
‘Ja, als ik een printopdracht geef dan krijg ik steeds dezelfde foutmelding op het display: ik moet de stekker eruit trekken en wachten. Maar dat helpt niet.’
‘Heb je ‘m gereset?’
‘Ja, dat ook.’
‘Zit er originele inkt in?’
‘O, da’s een goeie, misschien zit er helemaal geen inkt meer in…’
‘Het punt is dat de fabrikanten die apparaten redelijk goedkoop verkopen, maar je moet wel hun eigen merk inkt kopen, anders doen ze het niet meer.’
‘Ik heb de originele cartridges een paar keer laten bijvullen.’
‘Ja, maar na een paar keer kan dat niet meer.’
‘Intussen heb ik wel weer een origineel setje gekocht. Ik heb ook op YouTube zitten kijken. En via de site van Canon.’
Nou, laat ze er maar naar gaan kijken.’
‘Kan ik ‘m inleveren of moet ik erbij blijven? Hoe lang duurt dat? Over een kwartier moet ik naar een klant.’
‘Ga maar lekker zitten.’

De reparateurs doen snel hun werk want een paar bezoekers die ik heb zien binnenkomen lopen alweer richting de uitgang met hun gerepareerde apparaat onder de arm. Maar eerst moeten ze natuurlijk nog langs Kim.

‘Ha meneer, uw Senseo doet het weer?’
‘Ja, ik ben erg blij en ik wil een donatie doen.’
‘Dat kan hier in de pot meneer. Of anders met een pinpas of een tikkie.’

En daar hebben we de vrouw van de kapotte printer.
‘Mijn printer doet het weer!’
‘Dat is mooi. Wil je iets doneren? Het kan cash of pinnen.’
‘Pinnen.’
‘Hoeveel?’
‘Wat is hier normaal?’
‘Hier is niks normaal.’
‘Doe maar 10 euro. Ik heb echt genoten hier.’

Het Repair Café in de Meevaart is in de ontmoetingsruimte van de Meevaart, Balistraat 48A. Iedere eerste, tweede en derde woensdag van de maand en elke laatste zaterdagmiddag van de maand, steeds van 14.00 tot 16.30 uur.