Elke laatste woensdagavond van de maand wordt het café van Studio/K gevuld met jazzmuziek. Op 29 mei is het een bijzondere editie; dan wordt het 15-jarige bestaan gevierd. Zoals gewoonlijk wordt het café vanaf 22.00 uur gevuld met jazzmuziek. De toegang is elke keer gratis. Aanleiding voor een gesprek met Felix Schlarmann, drummer, initiatiefnemer en organisator.

Anne-Mariken Raukema

We treffen elkaar in de Q-Factory waar Schlarmann een kleine studio heeft, z’n werkruimte. Dat dit tussen de Watergraafsmeer- z’n huidige buurt – en de Indische buurt, waar hij tot voor kort lange tijd woonde, is toeval. Dat zijn moeder een klassiek geschoolde pianiste is, is geen toeval. Zij plantte een zaadje bij de jonge Felix, die vanaf z’n tiende drums en klassieke percussie speelt. Eerst op de muziekschool in Duitsland, wat via allerlei bandjes leidde tot het Conservatorium van Amsterdam. ‘Het idee van improvisatie interesseerde me van meet af aan meer dan de klassieke kant.’

Het begin

Felix Schlarmann, die het beste is te omschrijven als uitvoerend of actief musicus, organisator en docent, begon de jazzavonden in 2009. Hij studeerde toen nog aan het Conservatorium van Amsterdam en woonde in het studentenhuis aan de Javastraat, bij het Javaplein, waar meer Conservatoriumstudenten woonden en nog steeds wonen. Twee jaar eerder was vlakbij Studio/K ontstaan, als onderdeel van Kriterion, een door en (gedeeltelijk) voor studenten gerunde bioscoop. Felix dacht dat dit een goede plek zou zijn voor jazzmuziek. Immers, er waren toen nog maar weinig uitgaansgelegenheden in de Indische Buurt. Die zag er toen heel anders uit.

‘Jamsessies zijn op improvisatie gestoeld en heel belangrijk voor de ontwikkeling van zowel de muziek als de uitvoerende musici’, licht hij toe. De maandelijkse avonden voldoen al lang in een tweeledige behoefte: aan de ene kant biedt het gelegenheid om speelervaring op te doen en aan de andere kant is het een vast podium voor belangstellende toehoorders.

Foto Stephan Wolven

De spelers zijn elke maand weer anderen, alleen de persoon van Felix Schlarmann is de vaste component. De omvang varieert van drie tot vijf musici. De groep musici met wie Schlarmann samenwerkt voor zijn maandelijkse optredens in Studio/K is oneindig groot en groeit elk jaar weer aan met nieuwe studenten van het Amsterdamse Conservatorium. Maar ook docenten worden gevraagd te komen spelen. ‘Die mix van generaties maakt het juist interessant.’ De formule is ongewijzigd gebleven: om tien uur begint het concert en de avond wordt afgesloten met een open podium. ‘Iedereen die daar komt spelen is zich bewust van het niveau van de avonden. Amateurs hebben we er nog nooit gezien of gehoord, er heerst dus een soort ongeschreven regel”, aldus Schlarmann.

Publiek

Het publiek bestaat voor een deel uit een vaste kern van jazzliefhebbers, maar ook uit Conservatoriumstudenten, die er al dan niet al hebben opgetreden, publiek van Studio/K dat blijft hangen en toeristen uit de naastgelegen Stayokay. De jazzliefhebbers bezoeken ook de optredens in het BIM-huis en komen elk jaar in maart naar het JazzFest, ook een initiatief van Schlarmann. Gedurende één dag worden jazzoptredens verzorgd op verschillende locaties in de Indische buurt, onder andere de grote zaal in de Stayokay aan het Timorplein.

Foto Zsolt SZedereny

Felix, die hoofdvakdocent is aan de jazzafdeling van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, ziet dat sinds zijn afstuderen in 2009 het niveau van jazzmusici alleen maar hoger is geworden. “Amsterdam is een soort magneet, het Conservatorium ook. Omdat het onderwijs in het Engels is, trekt het studenten uit de hele wereld aan, denk aan Azië en Zuid-Europa. Jazz is een internationale taal, waar sommigen beter mee uit de voeten kunnen dan Engels.” Het niveau van de instroom zag hij ook omhoog gaan.

Keuzes

Schlarmann kiest elke maand zelf de musici met wie hij de laatste woensdagavond speelt. “Als ik iemand interessant vindt, nodig ik hem of haar uit. En ik vind variatie in bezetting en instrumentatie belangrijk. Samen bepalen we wat we spelen. Dat kan in de week eraan voorgaand zijn, dat iemand met een voorstel komt, maar het komt ook voor dat we pas tijdens de gezamenlijke maaltijd vooraf kiezen wat we gaan spelen. “Er bestaat een soort jazz-standaard: het Great American Songbook, een soort basisrepertoire van de jazzmuzikant. Daarin zitten klassiekers als Summertime en Autumn Leaves. Iedereen kan die nummers spelen. Daarom repeteren we ook nooit. Maar improviseren des te meer.” Niet voor niets heeft hij de grenzen van de muziek – die tussen jazz en andere genres als klassiek, pop en wereldmuziek – de afgelopen jaren zien vervagen.

Inmiddels behoort Jazz in /K, samen met de BIM-Huis-sessie en de bijeenkomsten onder leiding van Benjamin Herman in De Kring tot de oudste jazz jamsessies van de stad. Best iets om erg trots op te zijn.

De jubileumeditie op woensdag 29 mei (aanvang: 22.00 uur) belooft extra feestelijk te worden dankzij een uitgebreide bezetting met organisator en drummer Felix Schlarmann, saxofonisten Ben van Gelder en Benjamin Herman, pianist Xavi Torres en bassist Veerle van de Waal. De toegang is gratis, net als alle afgelopen concerten en nog hopelijk heel veel komende.

studio-k.nu/studiok-events
www.felixschlarmann.nl