Home Overzicht Mediteren in tijden van onrust

Mediteren in tijden van onrust

0

Na een paar dagen sociale afstand en angst van hoe het verder moet is bij mij de rust wat terug gekeerd. Mijn mopperende puber is veranderd in een gedisciplineerde scholier die haar diploma wil halen. Om erachter te komen wat dit virus mij komt vertellen mediteer ik.

Lifestyle | Nell Berger

Ik mediteer, maak schoon, mediteer en doe boodschappen. Mediteer weer en kook voor vriend en kind. Een aantal jaren geleden was ik behoorlijk ziek. Ik schreef in mijn tekenboek: Blijf zitten waar je zit, want er is gevaar. Is zitten is het beste medicijn? Ja, voor mij is mediteren het beste medicijn op dit moment. Iedere ochtend, middag en avond zit ik twintig minuten.

Meditatie als medicijn
De eerste paar dagen voelde mijn lijf opstandig en wilde ik steeds opstaan om de laatste updates te zien. Geleidelijk aan ben ik rustiger geworden en vanmorgen voelde ik voor het eerst een enorme leegte. Of, beter gezegd, ik kon die leegte toestaan.

Het was een vreemde gewaarwording, want tot nu toe werd ik na vijftien minuten onrustig en deze dag voelde het alsof ik dieper in mijn bekken begon te zakken. Vertrouwen en overgave welden op. Overgave aan dat wat er op dit moment gaande is over de hele wereld. Vertrouwen dat we op dit moment het beste doen voor onszelf en onze medemens.

Afgescheiden van mensen
Werken met mensen inspireert mij en maakt mij blij. Nu ben ik verstoken van die input. Een yogales geven is voor mij samen lachen, samen voelen en samen de les maken. Met dit zitten van vanmorgen voelde ik me niet afgescheiden.

Ik kon ademen en ademde door mijn huid naar de ruimte om mij heen. Een ruimte waar iedereen aanwezig is. Waar iedereen van leeft. In- en uitademt. Een ruimte waar nu iedereen om elkaar heen danst om niet te dicht bij elkaar in de buurt te komen.

In verbinding
Diezelfde ruimte gaf mij ook de kans om weer te voelen en dat er in deze ruimte een angstaanjagend virus rond gaat, dat het lente wordt, dat mensen om elkaar geven, dat er mensen in nood zijn en dat we niet weten waar we naar toe bewegen. Dat besef kwam voort uit de cohesie die ik op dat moment voelde vanuit de in- en uitademing. De leegte maakte plaats voor verbinding. Misschien heeft u iets aan de oefeningen op de tekeningen.