De Weesperzijdetuin wordt volgend jaar ontmanteld en de Weesperzijde wordt opnieuw ingericht. Niet alleen de riolering wordt vervangen, ook zal de breedte van het fietspad worden verdubbeld.
Dick Feenstra
Tussen roeivereniging de Hoop en de Nieuwe Amstelbrug ligt een voedseltuin, onstaan uit een buurtinitiatief. In april 2014 is dit stukje Amsterdam groener gemaakt. De tegels werden randen, waardoor eilandjes ontstonden, gevuld met aarde.
Voedseleilandjes
Buurtbewoners zaaiden groenten of bloemen, plantten fruitboompjes, een oud ras druiven en kruiden als wijnruit. Alles zoveel mogelijk van biologische teelt. Geen voedselbos dus, maar voedseleilandjes, die elk een eigen naam kregen als ‘Het Boontje’, waar peulvruchten worden geteeld. Ook leerlingen van de tegenoverliggende Pinksterbloemschool maken gebruik van de Weesperzijdetuin. Ze krijgen er biologie- of tekenles en gaan voor de tuin, die in 2024 zal worden gerealiseerd, insectenhotels maken.
Stalinallee
Twaalf buren, ze noemen zichzelf tuinders, hebben, na zeker tien bijeenkomsten met het stadsdeel, de plannen voor de nieuwe Weesperzijdetuin gepresenteerd. Natuurlijk probeerden ze te voorkomen dat er een dubbel fietspad komt. Ze vrezen dat het een racebaan wordt met fietsen die een snelheid van vijfenzeventig kilometer per uur kunnen halen. Het voorstel om van de Wibautstraat een twee baans weg te maken met brede fietspaden, bomen en veel groen, waardoor de ‘Stalinallee’ een straat wordt, Wibaut waardig, maakt geen schijn van kans.
‘Het liefst zouden we het hemelwater in ondergrondse bakken opvangen’
De samenspraak met de gemeente verliep aanvankelijk stroef, maar de plannen voor de metamorfose van de Weesperzijdetuin zijn na constructief overleg klaar. Beide partijen zijn er enthousiast over. Ook al moeten er voor de verbreding van het fietspad zo’n twaalf bomen, vooral iepen van zo’n dertig jaar oud, gekapt worden. De gemeente plant daarvoor in de plaats nieuwe, bomen, die niet klein en jong zullen zijn.
Lustoord
Linda Hartman, één van de initiatiefnemers, laat met trots de tafelbrede tekening voor de nieuwe Weesperzijdetuin zien. Er komen vier organisch gevormde perken en het oppervlak krijgt zo’n vijftal meters meer ruimte. Elk perk heeft een eigen naam en karakter en krijgt een eigen boom. In de Groentetuin komen venkel, aardperen, verschillende koolsoorten en een hazelaar. Op de Akker worden maïs, aardappelen en granen verbouwd en wordt verrijkt met winterbloeiende kamperfoelie. In de Vruchtentuin gaan framboos, sleedoorn, braam en verschillende bessenstruiken groeien en bloeien. Het Theeveld is voor kruiden en planten waar je dus thee van kunt trekken, zoals vlierbes, struikheide en akkerdistel.
De tuin moet er in elk seizoen aantrekkelijk uit gaan zien, maar ook een lustoord worden voor vlinders, bijen en vogels. Daarnaast zijn het opnieuw voedselperken voor de tuinders/buren en moet het project dit stukje Weesperzijde gaan verfraaien en ook verkoeling geven in lange hete zomers.
Trots
Van Linda Hartman krijg ik een rondleiding waarbij ze vertelt dat de twaalf tuinders zo veel mogelijk alles zonder rekening willen doen. Dus geen kasboek of financiële administratie. Dat betekent onder andere dat ze materialen hergebruiken. Zo willen ze in de nieuwe tuin de gekapte iepen gaan verwerken, waarin door vertering van het hout, paddenstoelen kunnen groeien en de grond voedingstoffen krijgt. Compost wordt zelf gemaakt en het liefst zouden de tuinders het hemelwater in ondergrondse bakken opvangen, om die met de hand op te kunnen pompen. Als dat niet mogelijk blijkt, hopen de tuinders dat de gemeente een waterpunt aan gaat leggen, zodat in tijden van droogte er niet bij één van de woonboten water gebietst hoeft te worden.
Linda Hartman is trots op het plan voor de nieuwe Weesperzijdetuin en blij met het meedenken door het stadsdeel. ‘Het wordt fantastisch’, zegt ze als ze haar hond aan de riem heeft gedaan, omdat die van de druiven staat te eten.
