| Verhalen uit de Plantage | Dick Pol |
Het zij gezegd: ‘Sommige mensen zijn voor het geluk geboren’. Anderen niet. Dit zegt op zichzelf niet veel. Geluk heeft vele kanten en gezichten. Los hiervan valt het welbeschouwd bij de geluksvogels ook wel eens tegen. Eén ding is zeker, wat mij betreft: het fortuin is niet eerlijk verdeeld. Waarom? Joost mag het weten. Vrouwe Fortuna?
E. was een notoire pechvogel. Althans naar eigen zeggen. Hij leed daar onder. Ik hoor het hem nog roepen aan de kaarttafel: ‘hoe kan iemand nou zo gelukkig zijn?’. Wanneer zijn tegenspeler een mooie speelhand opraapte. Het behalen van het rijbewijs had voor E. wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk zoefde hij in zijn Deux Chevaux door Amsterdam. Naar tevredenheid. Totdat de boetes zich opstapelden. Slim als hij was bedacht E. dat het uitdraaide op een win-win als hij ging zitten voor het geld. Hij moest toch een examen voorbereiden. Rust, kost en inwoning. Wat wil een mens nog meer? Na enkele dagen hadden ze het wel met hem gezien in de strafinrichting. Hij stond weer buiten toen hij slechts een gedeelte van zijn tijd had uitgezeten. Geluk? Pech? Wie zal het zeggen.
Eén en ander culmineerde in een dramatisch dieptepunt. E. was zeer actief op de optiebeurs. Hij boerde aardig met het geld van een erfenisje. Toen, midden in de nacht, drukte hij de verkeerde knop in. Alles weg in een paar seconden. Hij moest weer aan de slag. Nadat hij net was gestopt met werken. Duidelijk pech.
E. is niet oud geworden. Zijn hart bezweek terwijl hij in de Caraïben aan het snorkelen was. Op zich geen slecht levenseinde. Hij is bovendien een hoop narigheid misgelopen. Virus. Oorlog. Geluk? Pech? Wie zal het zeggen.
Rest me nog te vermelden dat er een probleem was met de terugreis van het lichaam van E. naar Nederland. Zijn kist heeft twee weken in een vriescel gestaan op het vliegveld. Tijdens zijn begrafenis barstte een hagelbui los met bliksemschichten en al toen vrienden de stoffelijke resten uit de kapel naar buiten droegen. Een laatste boodschap? Wie zal het zeggen. Requiescat In Pace