Home Overzicht Verhalen uit de Plantage | Souvenir       

Verhalen uit de Plantage | Souvenir       

0
| Verhalen uit de Plantage | Dick Pol

Tegen mijn gewoonte in ben ik een beetje aan het opruimen. Vanwege aangekondigd bezoek. Ik ben namelijk van mening dat het weinig zin heeft om ‘de boel aan de kant te krijgen’. De meeste dingen staan prima op de plek waar ze staan. Zolang je er nog langs kunt. Daarnaast heb ik oog voor de artistieke waarde van gestapelde dozen. Dat de wereld er op vooruit gaat wanneer je één en ander aan het oog onttrekt door het in een kast te zetten daar geloof ik niet in. Je kan vervolgens ook niks meer vinden. Feitelijk zit ik evenmin te springen om visite. Om een lang verhaal kort te maken: zo kan het gebeuren dat ik op een oude klassenfoto Hans van Eijck tegenkom.

Ik verval terstond in herinneringen. Goeie ouwe tijd. Hans en ik zagen elkaar buiten het klaslokaal op dansles. Stijldansen. Te weten: Quick Step, Weense Wals, Engelse Wals, Tango en, oh jee, de Jive. Achteraf gezien een verspilling van tijd en geld. Het enige positieve resultaat van de cursus was mijn eerste echte kus met een zekere Karien. Ik ben Hans nog steeds dankbaar voor het feit dat hij mij, minstens vier keer, de bioscoop binnensmokkelde om  ‘A Hard Day’s Night’ te zien van de Beatles. Hij had een baantje als ouvreur. Ik kende ten slotte alle liedjes uit de film van voren naar achteren en terug.

Hans verliet ons lyceum in de derde klas. Voor het conservatorium. Om zich te richten op een muzikale carrière. Hij trad al regelmatig op als gitarist van de band ‘The Tortures’. Omdat ik, onder het pseudoniem ’tk’, gedichten publiceerde in de schoolkrant vroeg hij of ik een songtekst voor hem wilde schrijven. Het liefst in het Frans. Vanwege mijn lauwe reactie werd het project na een poosje afgeblazen. Ik had het druk zat. Basketbal, meisjes en school. In willekeurige volgorde. Mijn moeder zou hebben gezegd: ‘ik kon het er niet meer bij hebben’. De rest is geschiedenis. Hans van Eijck en zijn band ‘The Tee Set’ zouden een internationale monsterhit scoren met ‘Ma Belle Amie’. Hoezo gemiste kans? Hij zou jaren later helemaal binnenlopen door de melodie te schrijven voor de begintune van de soapserie ‘Goede Tijden Slechte Tijden’. Iedere keer als het wijsje ergens ter wereld uit de luidsprekers komt rinkelt bij Hans de kassa. Het is hem van harte gegund.

Uit sentimentele overwegingen alsnog mijn, uiteraard superieure, Franse gedicht uit de schoolkrant van 1962 (voor Karien W.)

Je t’aime je t’aime
C’est toujours la même
Je veux t’embrasser
Car ce n’est pas assez
Pour moi de te voir
C’est l’amour
Dans les soirs
Qui peinte la couleur
De tes yeux
Qui sont bleus
De tes longs cheveux blonds
Dans mes rêves

Veel liefs uit de Plantage
(D)t(c)k