Het elfde interview over een leesclub in Amsterdam Oost. Drie leden van de leesclub, Rita, Wieke en Tannetje spreken vol passie over boeken en over een bijzondere bespreking van ‘t Hooghe nest van Roxane van Iperen in Italië.
Lennie Haarsma | Foto via leeslcub
De leesclub is in het voorjaar van 2014 opgericht door Rita en bestaat uit vijf vrouwen. De groep vindt dit een fijn aantal. Er kunnen geen nieuwe leden bij.
Hoe is de leesclub ontstaan?
Rita: ‘Voor ik met pensioen ging wilde ik een leesclub opzetten, want het bleek moeilijk om bij bestaande leesclubs te komen. We zijn met vijf vrouwen gestart. Dat aantal geeft voldoende ruimte om je zegje te doen en je leert elkaar steeds beter kennen. We oriënteerden ons op hoe het gaat in een leesclub en stelden enkele criteria op. Het eerste boek dat we lazen was La Superba, dat meteen in hetzelfde jaar de Libris Literatuurprijs won.’
Waarom een leesclub?
Rita: ‘Ik merkte dat ik minder ging lezen en een boek sneller weglegde. Je kunt zeggen dat door de leesclub je andere boeken leest, waardoor je over je hekje springt.’ Wieke: ‘Ik heb altijd wel gelezen en was al jong lid van de bibliotheek. En ik ontdekte schrijvers waar ik boeken van kocht. Vanuit mijn werk als bibliothecaris had ik echt liefde voor boeken. Ik kende Rita en vond het leuk om in een groepje met vrouwen boeken te lezen. De diverse invalshoeken bij het bespreken van boeken vind ik leuk.’ Tannetje: ‘Ik mocht erbij in 2016, want er was een plek vrij gekomen. Ik las altijd al redelijk veel en soms ook periodes niet. Ik kreeg altijd veel tips van mijn zusje en haar man, die veel lezen. Toen ik een jaar op Curaçao woonde, werden boeken uit de bibliotheek geleend en werd de schrijver Jan Brokken ontdekt. Ik was blij om bij de leesclub te komen en het met elkaar over boeken te hebben.’
Wat lezen jullie?
‘We lezen zowel fictie als non-fictie. We hebben indertijd een aantal criteria opgesteld: de boeken lezen we in het Nederlands en de lengte van een boek kan meespelen bij de keuze; we kiezen voor een afwisseling van thema’s en lezen boeken van vrouwelijke en mannelijke schrijvers die we nog niet gelezen hebben; maken ruimte om ook nog een boek te kunnen kiezen op basis van de actualiteit, bijvoorbeeld de keuze voor een boek dat de Libris-literatuurprijs heeft gehaald.’
Hoe komt de keuze voor het te lezen boek tot stand en hoe bereiden jullie het voor?
‘In het begin maakten we een lijst van boeken voor het hele jaar; daarna werd er meer te hooi en te gras gekozen waar we niet zo tevreden over waren. Nu brengt ieder van ons twee boeken in en daarvan kiezen we er één uit, zodat de persoonlijke ‘smaak‘ van ieder van ons ook aan bod kan komen. Zo hebben we vijf boeken voor het hele jaar, maar is er ook ruimte om een boek te kiezen op basis van de actualiteit. Degene die het boek heeft voorgesteld is de voorzitter van de avond en bereidt het voor. Dat kan aan de hand van recensies of door over de achtergrond van boek en schrijver te vertellen. We maken een rondje en vertellen om beurten wat we van het boek vinden. Dan komen daar vaak thema’s uit waar we dieper op ingaan. Ondertussen zijn we ook een vriendinnenclub geworden en delen we ook het wel en wee met elkaar.’
Kunnen jullie een top drie van boeken noemen?
Tannetje: ‘Moeilijk, drie boeken kiezen; ik kan er wel tien noemen! De Kozakkentuin van Jan Brokken; knap hoe hij in het boek een sfeer creëert, waardoor je in een 19e eeuwse roman zit. Ik vind zijn boeken mooier als ze minder feitelijk zijn. Wees onzichtbaar van Murat Isik over hoe hij de Bijlmer karakteriseert hoort ook bij de toppers. En Bloemblad van zee vond ik een schitterend boek omdat deze geschiedenis zo prachtig beschreven is.’
Wieke: ’t Hooghe nest van Roxane van Iperen vond ik een mooi verhaal, goed geschreven en het raakte me echt. En Een klein leven vond ik een heftig, indringend psychologisch boek over het leven van vier vrienden in Amerika. En Zwarte schuur van Oek de Jong sprak mij extra aan o.a. omdat het over een kunstenaar en zijn wereld ging.’
Rita: ‘La Superba vond ik een waanzinnig goed boek, waarin Pfeijffer alle verhalen in Genua in elkaar vlecht; het is ook heel beeldend geschreven. De acht bergen is zo’n boek waarin je zwijmelt. Echt zoals een boek hoort te zijn. Ook heel filmisch en herkenbaar, want ik ben veel in de bergen geweest. De Amerikaanse prinses, waarmee Annejet van der Zijl een ander wereldbeeld in een andere tijd schetst. Van haar hebben we ook Jagtlust gelezen. En voor mij was ook Bloemblad van zee een mooi boek.’
Boekbespreking in Italië?
‘Eén van onze leden heeft een zoon die in Italië een retraitecentrum heeft. Zo ontstond het idee om met onze groep een aantal dagen daarheen te gaan. We zaten op een prachtige plek in de bergen boven het Ortameer in Noord-Italië. Echt een plek om je te bezinnen. (www.mandali.org) En natuurlijk bespraken we daar ook ons boek. Dat was ’t Hooghe nest. Het was een emotionele bespreking over het boek; emotioneel in die zin dat bepaalde boeken met een oorlogsthema niet meer wenselijk zijn voor onze leesclub.’
Hebben jullie tips voor andere leesclubs?
‘Wees flexibel in wat je gaat lezen en houd naast bijvoorbeeld een jaarplanning, ruimte voor de keuze van een boek dat met de actualiteit te maken heeft. Pas ervoor op dat de club niet te groot wordt.’
Een greep uit de leeslijst
Wees onzichtbaar Murat Isik
‘t Hooghe nest Roxane van Iperen
Een klein leven Hanya Yanagihara
La Superba Ilja Leonard Pfeijffer
De acht bergen Paolo Cognetti
Zwarte schuur Oek de Jong
Bloemblad van zee Isabel Allende
Kozakkentuin Jan Brokken
De Amerikaanse prinses Annejet van der Zijl
Amsterdam Russell Shorto
