Het was haar met de paplepel ingegoten. Als 12-jarig meisje ging ze al op pad met haar vader, makelaar Pappie, om koopakte afspraken bij de notaris bij te wonen. Toch had Hadassa (56) nooit gedacht dat ze jaren later samen met Sandra (58) de scepter zou zwaaien over het makelaarskantoor Pappie & van der Zee aan Hogeweg 10.
Familiezaken
Carolien Gevers | Foto Frank Schoevaart
Michaël Pappie kwam als wees de oorlog door en groeide op bij zijn oom en tante in Amsterdam. In 1981 opende hij zijn makelaarskantoor. Hij was een overlever! Waar veel collega’s enkele jaren later hun deuren sloten vanwege de economische crisis, zette hij door. Samen met zijn vrouw Betty die hielp met de boekhouding en administratie. In de jaren negentig kwamen dochter Hadassa en zoon Arjé (54) ook in het bedrijf, dat steeds meer ging groeien. Hun oudste broer ging wat anders doen, maar is altijd betrokken en volgt alles.
Compagnon
‘Na mijn VWO wist ik totaal niet of ik wilde studeren,’ vertelt Hadassa, ‘ik was erg zoekend en vond veel dingen leuk. Ik overwoog zelfs de modeacademie. Dat sloeg eigenlijk nergens op. Toen zei mijn vader: ‘Kom bij mij’ en ik dacht ‘Ja wel handig voor een tussenjaartje’ zoals vele jongeren dat destijds plachten te doen. Enfin, ik ben nooit meer weggegaan.’
Sandra, spontaan: ‘Dat is maar goed ook, want anders was ik hier misschien nooit gekomen.’ Zelf was ze als makelaar in de jaren negentig beëdigd in Rotterdam waar ze al enige jaren werkte bij een groot makelaarskantoor. Ze hield van Amsterdam en een toenmalig vriendje daar en zocht naar een meer persoonlijke manier van werken in een kleiner kantoor. In 2000 zag ze de advertentie van Hadassa, die met zwangerschapsverlof ging en een compagnon zocht. Sandra: ‘Ik werd aangenomen. De sfeer, de variatie binnen het werk en de persoonlijke stijl, alles sprak me aan.’ Hadassa: ‘Er was meteen een klik, die nooit meer is weggegaan.’
Sandra: ‘Niet dat we het altijd eens zijn of nooit discussiëren, maar we gaan voor hetzelfde, zijn inwisselbaar en delen dezelfde passie voor ons werk.’ Hadassa: ‘Met hetzelfde bedoelt ze: dat we beiden de persoonlijke begeleiding rondom aan- en verkoop even belangrijk vinden. Sandra is lekker recht voor zijn raap en ik als Amsterdammer ook natuurlijk, dus er zijn geen verborgen agenda’s en we kennen elkaar door en door. Ik, de controlefreak en zij die me soms doet relativeren.’ Sandra: ‘Ha ha, het is soms ook handig hoor! Weet je dat ik al zeventien jaar hierboven woon? Giel en Betty zagen graag een bekende boven wonen. Ik houd dus een extra oogje op de tuin. Mijn 16-jarige dochter komt hier na school vaak ook even binnenlopen.’
Volledig vertrouwen
Hadassa: ‘Zie je die foto daar? Dat is een ode aan mijn vader die er op staat, maar helaas in 2016 is overleden. Tot Sandra hierboven kwam wonen, woonden mijn ouders er, ik heb hier dus ook nog gewoond.’ Sandra: ‘En ons team is uitgebreid met Saranka (34) en Roos (24), beiden kandidaat-registermakelaar en Fleur (35), medewerker binnendienst/styliste.’ Waar vader Pappie destijds, zelf komend vanuit de verzekeringsbranche, naast aankoop, verkoop en taxatie ook nog een hypotheek- en assurantie tak erbij deed, beperkt Pappie & van der Zee zich tegenwoordig tot aan- en verkoop van panden.
Hadassa: ‘Wist je dat mijn broer Arjé al jaren De Hypotheekshop aan de overkant runt? Ook hij wist niet wat ie wilde doen na school. Mijn vader haalde hem over en gaf hem al gauw de hypotheekportefeuille. Goed gezien! Dat lag mijn broer zo goed dat hij zich ontwikkelde tot expert, waarna mijn vader besloot het pand aan de overkant erbij te kopen. Al jaren runt mijn broer als zelfstandig ondernemer, helemaal los van ons, zijn hypotheekshop. Wij sturen regelmatig potentiële kopers naar hem door, maar hebben juridisch niets met elkaar.’ Sandra: ‘Dat voelt echt safe, hij is volledig te vertrouwen.
En met de taxaties zijn we gestopt omdat het proces van het begeleiden van klanten daarin veel oppervlakkiger is en het vraagt teveel administratiegedoe. We houden ervan onze klanten echt als mens te leren kennen. Je moet bedenken dat mensen vaak in emotionele fases van hun leven een huis willen kopen of verkopen. Kopen vaak om vrolijke redenen, bijvoorbeeld voor gezinsuitbreiding, maar verkopen nogal eens door scheiding of sterfgevallen. Wij bouwen een relatie op met onze klanten omdat we ze altijd, tot ze de sleutel krijgen of die teruggeven, persoonlijk thuis opzoeken en meedenken.’ Hadassa: ‘Mijn vader was nog een tikje erger, die hielp iedereen met alles, ging rustig liggend op de grond bij onhandige klanten hun stereoapparaat aansluiten.’
Niet impulsief
Hadassa: ‘Wij gaan ook niet voor het grote geld, wij voelen ons persoonlijk gewoon verantwoordelijk voor onze klanten. Ik had laatst bijvoorbeeld iemand die echt in de war was en behoorlijk radeloos na een naar verlopende scheiding. Die vrouw wilde zo snel mogelijk voor haar en haar kinderen een appartement kopen dat wat te hoog gegrepen leek voor haar budget. Ze kon het wel rondkrijgen met zuiniger leven, maar toch raadde ik het haar af, ik vond haar niet stabiel en had er geen vertrouwen in. Bovendien vond ik dat de woning te ver weg was van de school van haar kinderen en wees haar daar op.’
Sandra: ‘Ja, of die oudere vrouw in de rouw die telkens moest huilen en vergat dat ze beter iets kon zoeken in een buurt waar ze mensen kende. Ons motto is liever dik tevreden en goed doordacht dan impulsief. Wij werken overigens door de hele stad en in de omgeving. Zo bemiddelden we ook bij de aankoop van huizen in Amstelveen, Duivendrecht, Buitenveldert en Aalsmeer, maar het vaakst in de buurt. Momenteel doen we 2/3de verkoop en 1/3de aankoop. Dat laatste is relatief veel voor een makelaarskantoor van onze grootte.’
Verborgen geschiedenis
Soms worden Sandra en Hadassa ook verrast. Elk huis heeft zijn eigen verleden legt Sandra uit. Zo hadden ze laatst een huis aan de Archimedesweg verkocht, de desbetreffende eigenares was vertrokken en de zaak afgerond. Maar opeens nam ze weer contact op. Of ze alsjeblieft de nieuwe kopers wilden vertellen over de kruipruimte. Die bestond uit twee ruimtes met een scheidingswand. In de oorlog zaten daar joodse onderduikers die niet gevonden waren bij een razzia door Duitse soldaten die het luik achter de voordeur gemist hadden. Hadassa: ‘Een dramatisch verhaal met een goede afloop.’
Op de vraag hoe het verhaal over hun eigen familiebedrijf verder zou gaan zijn beiden beslist. Sandra: ‘We gaan nog heel lang door, net als Hadassa’s vader die zogenaamd met pensioen ging maar nog jaren klusjes deed én… mijn dochter zei laatst dat ze misschien best eens een vakantiebaantje wou krijgen in de zaak. Wie weet hoe die zich verder ontwikkelt.’ Hadassa: ‘Precies, kijk naar mij en Arjé, je weet het nooit met een familiebedrijf, ik heb nog twee kinderen, mijn jongste broer heeft ook dochters die hier soms invallen, we zijn een hechte familie.’
