Altijd spannend als je je inschrijft voor een middagje klussen voor NL Doet op een plek die je nog niet kent. Een circuswerkplaats/circusschool in Oost? Hoe ziet dat eruit en wat gebeurt er daar allemaal?
Henny Reubsaet
‘Wat fijn dat jullie er zijn, ik zal jullie even rondleiden en laten zien wat er moet gebeuren, dan kunnen we daarna de taken verdelen.’ Sanne Bots-de Wit, oprichter en leider van de circuswerkplaats, staat bij de ingang van het pand en verwelkomt alle klussers met open armen.
De locatie aan de Marcusstraat 48 was vroeger een meisjesschool, hoor ik, maar in 2003 stond het gebouw leeg en zocht de gemeente naar een invulling ervan. Het werd Marci Panis, een culturele broedplaats voor podiumkunsten. Kostuums maken, dansen, acteren, decors bouwen, ontwerpen, schrijven, zingen, het gebeurt er allemaal. Maar de grootste ruimte beneden, de voormalige gymzaal, met kleedkamer, keuken en materialenhok, is in gebruik door de circusschool, de stichting CW Boost. Al ruim twintig jaar.
M’n veronderstelling dat de circusschool zich alleen richt op kinderen, blijkt niet juist. ‘In het begin hebben we dat wel gedaan, maar kinderen worden ouder en toen er een meisje bedroefd aankondigde dat ze zich moest gaan uitschrijven omdat ze achttien zou worden, hebben we die leeftijdsgrens herzien. Nu zijn er ook volwassenen die lessen bij ons volgen of die naar de open trainingsavonden komen. In totaal hebben we zo’n 220 cursisten’, vertelt Sanne.
Ze ziet er heel sportief uit dus ik vraag of ze zelf uit de circuswereld komt. ‘Nee, ik ben meer van het regelen,’ lacht ze. ‘Ik zorg ervoor dat we voldoende en gekwalificeerde docenten hebben en dat alles goed verloopt. We krijgen geen subsidie dus ik heb ook veel financiële taken. En bij Marci Panis zijn we allemaal verantwoordelijk voor het onderhoud van het gebouw en je ziet dat het heel oud is. Ook op dat gebied is er altijd wel wat te doen. Maar sportief, ja, ik heb hier vanochtend de lessen gegeven en sinds kort geef ik pilatesles. Dat gaan we ook in Boost aanbieden, net als bewegen voor ouderen, daar is de ruimte ook geschikt voor. Ik ben nog aan het nadenken in welke vorm en wanneer deze lessen zullen plaatsvinden.’
Behalve de gebruikelijke dikke matten en klimrekken zien we in de gymzaal ook allerlei circusmaterialen. Klimdoeken, gordijnen met knopen erin, hangen midden in de zaal en aan de muur hangen grote gekleurde hoelahoeps. Er ligt een aantal éénwielers en er staan met textiel beklede panelen die vandaag opgeknapt moeten worden. Op het prikbord hangt een aankondiging voor het jaarlijkse NJF, dat het Nederlands Jongleer Festival blijkt te betekenen. In het keukentje liggen een stuk of acht grote ballen waar je op kunt lopen. Langs de muur staat een schoenenrek volgepropt met gym- en balletschoentjes. Zo ziet een circuswerkplaats er dus uit.
We mogen kiezen of we willen helpen met opruimen, schoonmaken, repareren of schilderen. En we gaan aan de slag. Mijn twee schildercollega’s van vanmiddag blijken zich ook te hebben aangemeld uit nieuwsgierigheid naar de plek en de organisatie.
In de pauze vertelt Sanne dat ze de circuswerkplaats netjes wil hebben voor de voorstelling die ze op 29 en 30 maart gaan opvoeren. ‘Elke jaar vormen we uit onze kindergroepen een voorstellingsgroep. Dat is één van de weinige groepen waar ik zelf nog bij betrokken ben. Dit jaar hebben we een groep van twaalf meiden. De jongste is 11 jaar, de oudste 17, en ze zijn allemaal heel verschillend, ook in wat ze kunnen. Echt een hele leuke groep om mee te werken.’
‘Ik kom zelf uit de theaterwereld, dus ze leren theatrale circusacts. Dat betekent dat er in onze voorstelling een verhaallijn is uitgezet, een beetje zoals bij Alice in Wonderland. Met kostuums en decors en alles. Onze Alice maakt ook allerlei dingen mee en groeit ook tijdens de voorstelling, dus we hebben twee verschillende meisjes die dezelfde rol spelen. Maar kom maar allemaal kijken, want het wordt echt heel leuk, en het is fijn als er veel publiek is.’
Een aantal van de medeklussers van vanmiddag blijken toegewijde jongleurs te zijn. Balletjes, kegels, en hoepels zijn ruim voorhanden in de circuswerkplaats. En ja hoor, als dat eenmaal je hobby is en de materialen liggen voor het grijpen dan kan het niet anders dan dat je een demonstratie gaat geven van je kunnen. Gelukkig is de verf op de muren al opgedroogd en zijn de verfblikken weer afgedekt, denk ik eerst nog. Maar als ik de jongleurs bezig zie, blijkt die angst voor rondvliegende objecten ongegrond. Alle voorwerpen worden virtuoos weer opgevangen. Applaus!
De Engelssprekende klusser ontpopt zich als een acrobaat die met de kleinste van mijn nieuwe collega’s een mooie show weet weg te geven, ook al heeft zij totaal geen ervaring met acrobatiek. Alweer applaus! Afsluitend worden we allemaal nog heel lief bedankt: de klussers hebben het goed gedaan. Nog meer applaus!
Dus, hooggeëerd publiek, gaat dat zien in het weekend van 29 maart: Stichting Circuswerkplaats Boost presenteert u vol trots de voorstelling LOST in een schoongemaakt en opgeknapt theater!
Check cwboost.nl
