Home IJopener De allerlaatste IJopener

De allerlaatste IJopener

0

Onze IJopener werd altijd gezien als de kat met negen levens. Dat was hij ook tot nu toe; de IJopener is niet meer levensvatbaar en stopt. Toch nog onverwacht, dat na zeventien jaar met vallen en opstaan ons buurtmagazine dat overkomt. In 2005 werd door de gemeente besloten dat de Kadekrant en buurtkrant Tong Tong moesten samengaan. Dat ging niet zonder slag of stoot, maar het lukte om gezamenlijk ons prachtige buurtmagazine de IJopener te maken.

In 2006 rolde het eerste blad van de pers. In die tijd werd ons blad betaald door Opbouwwerk Noord in Zeeburg en hadden we volop adverteerders. Er was zelfs een wachtlijst voor, omdat we wilden voorkomen dat er te veel advertenties in kwamen. Onze redactie bestond toen al snel uit maar liefst 23 redacteuren, die allemaal op vrijwillige basis hun bijdragen leverden. Wij hielden ons bezig met heel veel onderwerpen. Wij schreven veel over sociale dingen.

Wij volgden alles. Triomf toen de Berlageblokken niet werden afgebroken maar gerenoveerd. Triomf toen er eindelijk een traplift kwam voor de mensen in de Indische buurt die graag in hun woning wilden blijven wonen, maar de trap niet meer op konden. Strijd om het behoud van de oude iepen in de Javastraat. De bouw van IJburg, het gedoe met hangjongeren rond de Borneolaan, de verandering van de stadsdeelraad Zeeburg naar Stadsdeel Oost in 2010, kunstenaars kregen hun plekje, de boekenhoek met daarin schrijvers uit de wijk. Verschillende columnschrijvers deden hun zegje, waarbij algemene verontwaardiging ontstond toen het woord  ‘zeurburgers’ viel voor de bewoners van Zeeburg. Kortom, geen onderwerp bleef onbesproken.

In 2014 kwam de IJopener in zwaar weer. In het redactioneel stuk van het oktobernummer stond dat het het laatste nummer zou zijn. Het geld was op. Er is toen van alles georganiseerd om geld te genereren. Een kunstbeurs met veiling, dansavonden, een rommelmarkt en een verzoek om donaties aan de lezers. Het lukte zelfs zo goed dat we een reservepotje hebben gecreëerd.

Dat potje is nu leeg, de subsidie is te weinig en komt te langzaam op gang om zonder schulden te maken verder te kunnen. Het aantal adverteerders liep terug tijdens de coronatijd en dat bleef zo. De drukkosten zijn omhooggegaan. Het aantal redactieleden is drastisch uitgedund en degene die zich intensief bezighoudt met de bezorging stopt ermee. Bij elkaar te veel om nog verder te kunnen gaan. Onze IJopener, hij ruste in vrede.

Dank aan alle bewoners van ons verspreidingsgebied voor alle mooie momenten die ze met ons deelden.

Tekst en foto Lida Geers