IJopener vindt sport heel belangrijk, daarom laten we kinderen aan het woord die graag sporten. We gaan mee naar de training en na afloop interviewen we de trainer. Zo leren we de sportclubs in onze buurten kennen. We spreken met Dina (8 jaar), ze zit op meidenvoetbal bij AVV Zeeburgia.
Hannie Raaff | Foto’s Bjorn Martens
‘Volgens mij was ik vijf of zes toen ik op voetballen ging. Eerst op een andere club, maar mijn moeder wou een beter team voor mij en toen kwam ik bij Zeeburgia. Ik wilde zelf heel graag voetballen, net als mijn broer, hij is nu dertien. Voetballen is gewoon mijn ding. Ik train op dinsdag en vrijdag, en soms extra op zondag. Ze zorgen dan echt dat je beter wordt. We rennen eerst twee rondjes. En dan gaan we slalommen om een neppoppetje, daar moet je een actie doen en daarna er langs gaan. Soms moeten we met een blinddoek slalommen, dat is moeilijk. Maar moeilijk is ook leuk, daar leer je heel veel van. We trainen met ongeveer zestien kinderen. Jeff, onze trainer, is heel aardig. Hij wordt alleen maar boos als hij iets uitlegt en we er doorheen praten. We trainen van vier tot half zes. Het is ook gezellig. Als er iemand jarig is zingen we en wordt er getrakteerd. Meestal chips. Trainingen gaan alleen niet door als er sneeuw ligt. Tegen de regen hebben we regenjacks.
Wat ik later wil worden? Het liefst profvoetballer. En als dat niet kan? Daar heb ik nog niet over nagedacht. Ik wil in ieder geval naast mijn werk blijven voetballen voor mijn plezier.’
Wedstrijden
‘Op zaterdag zijn er wedstrijden. Soms is dat op ons eigen veld (in de Watergraafsmeer) en soms bij andere clubs. We spelen meestal tegen jongensteams want meidenteams zijn te makkelijk. Jongens spelen niet veel anders dan meisjes. Wij kunnen ook heel hard trappen en we zijn snel. We spelen met een team van zes of acht kinderen, op een kwart veld. Ik scoor best wel vaak. Bij de wedstrijden staan ook ouders langs de lijn. Ja, ze schreeuwen soms tegen de kinderen. Mijn ouders doen dat soms ook en dat vind ik heel irritant.
Ik kijk graag naar voetbal op televisie, samen met mijn moeder. Mijn broer en vader hebben meestal geen zin om te kijken. Ik kijk meestal naar mannenvoetbal, vrouwenvoetbal is bijna nooit op televisie. Ik vind Kylian Mbappé de beste voetballer.
Als het zomer is, stopt het voetbal seizoen en dan zijn er geen trainingen. Ik voetbal wel met mijn broer op straat, mijn broer is supergoed. Wij gaan met ons gezin in de zomer naar mijn oma in Marokko. Daar kan ik echt niet trainen. Ik zou daar pijn in mijn zij krijgen want we eten daar zo lekker en zo veel.’
Hoofdtrainer Jeff
Ik ben begonnen als trainer toen mijn dochtertje ging voetballen. Eerst als ouder-trainer, toen als assistent-trainer en nu ben ik hoofdtrainer.
De generatie van Dina, onze zes tot negenjarigen, vindt het heel normaal dat meisjes voetballen. Ze voetballen tegen jongensteams en van de twintig wedstrijden hebben ze er achttien gewonnen.
Maar het trainen van meisjes is anders dan het trainen van jongens. Meisjes zijn onzekerder. Jongens vinden het normaal als ze twee keer een bal niet krijgen toegespeeld, meisjes voelen zich eerder buitengesloten. Meisjes zijn gevoeliger voor complimenten, dan gaan ze nog meer hun best doen, jongens gaan dan zitten. Je moet kinderen goed kunnen motiveren. Als ze niet naar de training of wedstrijd komen ze niet straffend toespreken maar zeggen: ‘wat jammer, we hebben je nodig.’
Kinderen zijn speels, dat is goed, maar je moet ze ook een zekere discipline aanleren. Je let er op dat kinderen met respect met elkaar omgaan. Als trainer moet je sociaal zijn. Trainer zijn kost veel tijd, minstens twaalf uur per week. Mijn drie kinderen zitten op voetbal, mijn vrouw is heel betrokken, we zitten soms vijf dagen per week op het veld. Voetbal is een onderdeel van het leven van ons gezin.
AVV Zeeburgia (sinds 1919) is prestatiegericht. Ze zijn er trots op dat veel leden doorstromen naar professionele clubs, ze staan hoog in de ranglijst. Nieuwe leden moeten ‘proeftrainen’, dit geldt niet voor jonge kinderen. Zeeburgia is ook maatschappelijk gericht, ze hebben actief anti-racismebeleid en bieden indien nodig gratis huiswerkhulp aan. Contributie bedraagt € 350,00 per jaar. Op hun uitstekende website www.zeeburgia.nl staat informatie over tegemoetkoming in de kosten door de gemeente.
