Steeds meer partijen willen aan de slag met circulair bouwen. Zij willen sturen op de CO2-uitstoot van hun bouwproject, meer biobased materiaal toepassen of toekomstwaarde borgen vanuit een hoge losmaakbaarheid of mate van adaptiviteit.

Maar de uitdagingen waar we wereldwijd voor staan, worden tegelijkertijd steeds groter: niet alleen als gevolg van klimaatverandering, maar ook door biodiversiteitsverlies, giftige stoffen in de natuur en verzuring van de oceaan. De Rijksoverheid heeft in haar Nationaal Programma Circulaire Economie de ambitie om toe te werken naar een economie binnen ‘planetaire grenzen’. Wat betekenen deze ‘planetaire grenzen’ voor de bouwsector? Wat is bijvoorbeeld de resterende hoeveelheid CO2 die we als bouwsector nog uit kunnen stoten – en welke mogelijkheden heeft de bouw om bij te dragen aan het herstel van deze planetaire grenzen?