Oostommetje: Oud-Diemen en Nieuwe Levenskracht

Een heerlijke wandeling in mei: via de Diemerzeedijk en de Nesciobrug naar Oud-Diemen dat ouder is dan Amsterdam! Daarna ‘duiken’ we de ‘De Meer’ in en bezoeken Nieuwe Levenskracht en Anna’s Tuin en Ruigte in het Science Park. Via het Flevopark lopen we terug naar de eindhalte van de tram.

Tekst en beeld Goos van der Sijde

Vlakbij de historische Herberg Zeeburg op de Zeeburgerdijk kleurt het wit van de bloeiende meidoorns, een mooi gezicht. We steken via de Amsterdamsebrug het kanaal over en vervolgen onze weg over de Diemerzeedijk waar het fluitenkruid volop bloeit.

Daar passeren we opnieuw een historisch pand, het Gemeenlandshuis van het Waterschap Amstel Gooi en Vecht, in vroeger tijden het statige onderkomen van het ‘Hoogheemraadschap van den Zeeburg en Diemerdijk’. Het gebouw stamt uit 1726, op de plaats gebouwd van de oude bouwvallige herberg ‘Daer de Jaeger Uuythangt’. In die herberg vergaderde het Hoogheemraadschap al sinds 1609. Op de plaquette aan de zijmuur zijn onder meer de wapens van Diemen (met de drie eendjes) en dat van Amsterdam te zien.

Via de sierlijke Nesciobrug komen we weer aan de andere kant van het kanaal en lopen we het Ouddiemerlaantje in. Even later slaan we rechtsaf naar het mooie groene Park De Omloop. De A10 is niet ver weg, maar het geluid van de auto’s wordt goed tegengehouden door de geluidsschermen.

Via de Ouddiemerlaan wandelen we naar wat nu Oud-Diemen heet. De plek met het kapelletje is feitelijk de plek waar al vanaf ca. 1033 mensen in huizen op terpen woonden. Diemen is dus een stuk ouder dan Amsterdam. Dus in 2033 een feestje?

We lopen onder de viaducten van de A1 en het spoor door en slaan dan direct rechtsaf en nemen een wandelpad. Het paadje langs het wijkje Spoorzicht komt uit in een driehoekig terrein dat is ingeklemd tussen diverse sporen, waaronder dat naar Station Diemen. Het heet Natuurpark Spoorzicht en wordt al dertig jaar onderhouden door een groep vrijwilligers.

Het is een leuk, vochtig gebiedje en er komen allerlei wilde planten en dieren voor. De gemeente Diemen gaat Natuurpark Spoorzicht in samenwerking met de vrijwilligersgroep verder ontwikkelen. De natuur in het park blijft behouden en krijgt alle ruimte om zich verder te ontwikkelen. Maar ook ontspanning, spelen en mogelijkheden voor natuuronderwijs zijn onderdeel van het toekomstbeeld voor Natuurpark Spoorzicht. Zo komt er een rolstoeltoegankelijk vlonderpad om droge voeten en wielen te houden.

Via de nieuwe spoortunnel bij Station Diemen komen we uit in een wijk met hoge flats aan de Martin Luther Kinglaan. We nemen het wandelpad langs het water richting de ringvaart van de Watergraafsmeer dat overigens vroeger Diemermeer heette. Na de droogmaking ontstond in 1629 de Watergrafts (graft = gracht)meerpolder. Met een ‘graaf’ heeft het dus niets van doen, hoe chique Watergraafsmeer ook klinkt. Via de voetgangers- en fietsersbrug over de A10 dalen we af in de ‘De Meer’ – zo’n 5 meter onder NAP.

We lopen langs diverse sportvelden en komen dan uit bij tuinpark Nieuwe Levenskracht dat in 1933 is aangelegd en zo’n 150 tuinen telt. Het is een groot terrein met houten huisjes en heel fraaie en kleurige tuinen.

Wandelaars mogen daar van 1 april tot 1 oktober overdag wandelen en genieten van het tuinpark dat onderdeel is van het zogenaamde ecolint dat diverse groengebieden met elkaar verbindt. We zien dat de stijlen van de tuinen soms heel verschillend zijn, van keurig aangeharkt en voorzien van een ‘leeuwenpoort’, tot meer natuurlijke tuinen. Een mevrouw roept ons toe: “Hebben jullie die grote mooie blauwe regen gezien? Die heb ik ooit als klein plantje van mijn zus gehad!”. Inderdaad, hij staat er prachtig bij. Leuk zo’n vraag van deze zeer enthousiaste tuinbezitter.

Voorbeeld (opent in een nieuwe tab)

Aan de andere kant van het tuinpark kom je uit op het Middenmeerpad dat naar de Kruislaan loopt. We slaan rechtsaf de Kruislaan in en na NS-station Science Park volgt misschien wel de langste doorgang onder een viaduct in Nederland. Het loopt helemaal onder het rangeer- en opstelterrein van de NS in de Watergraafsmeer door.

We komen uit bij de Annahoeve die nu onderdeel is van Restaurant Polder. Tijd voor een kop thee! Daarna lopen we door Anna’s Tuin en Ruigte, dat door vrijwilligers en studenten wordt beheerd en een heerlijke natuurlijke plek is. Er is een voedselbos en een groente- en kruidentuin en in de Ruigte kan de natuur haar gang gaan. Het gebiedje vormt een sterk contrast met de rest van Science Park, waar grote moderne onderzoeksgebouwen het beeld domineren.

Om in het Flevopark terecht te komen moeten we weer ‘uit de put’. Het is een echte klim om de Ringdijk op te lopen en daarna steek je via een houten brug de ringvaart over om het park te bereiken. Na de steenwoestenij van de Universiteitsgebouwen voelt het Flevopark echt als een oase, en we lopen op ons gemak door het groen naar de eindhalte van de tram.

Ondertussen luisteren we naar de zang van allerlei vogels zoals de winterkoning, de merel, de zanglijster, de zwartkop, de pimpelmees, en de kleine karekiet in het riet langs het Nieuwe Diep. Bij het zwembad horen we opeens de grootste schreeuwlelijk van de zangers: de Cetti’s zanger. Hij blaast werkelijk alle andere zangers omver, zelfs de winterkoning die er toch ook wat van kan. Het bruine vogeltje is aan komen waaien uit Zuid-Europa en voelt zich tegenwoordig met het opwarmende klimaat ook thuis in Nederland. En dus ook in Amsterdam!