Rob werd in 1962 geboren in Nijmegen. Zijn vader werkte een tijd bij de marine en vermoedde dat zijn zoon ook wel iets met water zou hebben. ‘De zeeverkenners, waar ik als kind bij ging, vond ik niet leuk’ zegt Rob. ‘De activiteiten op het water wel, maar dat gedoe met die scouting-hiërarchie, daar had ik niks mee.’ Hij ging liever zelf surfen bij een zandafgraving bij Nijmegen en later ook zeilen in Friesland. Al jong begon hij daar zelf ook zeil- en surflessen te geven in de zomervakanties.

Fokko Kuik interviewt bekende en minder bekende, oude en nieuwe ondernemers in Oost. 

Na de middelbare school ging Rob naar de Zeevaartschool in Enkhuizen. Later volgde hij ook nog een toeristische opleiding aan de HvA. Zijn idee voor later was om met een groot basisschip op de Middellandse Zee rond te varen, met daaromheen een vloot van kleine zeilboten. Op Sardinië had hij al enige ervaring opgebouwd met een dergelijk concept. Daar leerde hij ook zijn vrouw Beda Berenbroek kennen, toevallig ook afkomstig uit Nijmegen. Zij woonde in Amsterdam en Rob in Arnhem en hoewel Amsterdam hem aanvankelijk niet zo aantrok als woonplaats leidde de liefde hem er toch

heen. Eenmaal in Amsterdam kwam hij er al snel achter dat ook het grote Amsterdam bestaat uit een verzameling van kleine buurtjes, waar je je al snel thuis kunt voelen.

Toen ze in 1995 aan het Azartplein in het Oostelijk Havengebied kwamen wonen ontstond het plan om in de IJ-haven een zeilschool te beginnen vanaf een schip. Het projectbureau dat bezig was met het ontwikkelen van het Oostelijk Havengebied was er enthousiast over. De gemeentelijke Havendienst wat minder, maar uiteindelijk kregen ze toch toestemming. Het begon met gehuurde schepen, maar in het jaar 2000 konden ze echt van start op een eigen schip, die ze konden kopen van studentenvereniging Unitas.

De gemeente vond het 55 meter lange schip uit 1929 wat te lang voor die locatie aan de Veemkade, dus toen is er 15 meter tussenuit gezaagd en omgedoopt tot Salve. Redelijk absurd is dat bij een beoogde verbouwing van het schip, een paar jaar geleden, de Welstandscommissie van mening was dat het schip eigenlijk wat te kort was. Inmiddels is die 15 meter er dus weer tussen geplaatst.

Behalve als basis voor de zeilschool fungeert het inderdaad ruime schip ook als ruimte voor feesten, partijen, uitvaarten en vergaderingen. Verder wordt er vanuit dit hoofdkwartier ook de buurthaven tussen de rode bruggen aan de Stuurmankade beheerd. Zelf wonen Rob en Beda en hun volwassen zonen om de hoek in woonschepen langs de Verbindingsdam.

Met zijn inmiddels 30-jarige aanwezigheid als bewoner en ondernemer heeft Rob een grote betrokkenheid met zijn buurt opgebouwd. Hij is al jaren actief lid van het Keesje Brijde Comité, dat jaarlijks op 4 mei het tragische lot herdenkt van dit jongetje dat in de Tweede Wereldoorlog op dertienjarige leeftijd werd neergeschoten tijdens het zoeken naar kooltjes. Verder bekommert Rob zich om de levendigheid van buurtwinkelcentrum Brazilië en  aantrekkelijker en veiliger maken van de Veemkade.  Ook over de te verwachten toekomstige verkeersdruk als gevolg van de aanleg van de oostelijke Brug over het IJ naar Noord denkt Rob graag over mee.

Ook bij de toekomstige inrichting van IJburg werd Rob, vanuit zijn ervaringen hier, bijtijds betrokken door projectbureau IJburg. Of er voldoende is en wordt gedaan met zijn ideeën betwijfelt hij wel: ‘ik heb het idee dat de gemeente onvoldoende geheugen opbouwt bij de ruimtelijke ontwikkelingen die ze in gang zet, dat is wel jammer’.

De belangrijkste missie van Rob is en blijft om mensen – het liefst van jongs af aan – de liefde voor het water bij te brengen. Dat doet hij met zijn zeilschool, waarbij de meeste van zijn instructeurs zelf ook zeilen hebben geleerd bij Nautiek. Maar ook door BSO’s gelegenheid te bieden om naschoolse kinderopvang op zijn schip mogelijk te maken. Ook met het Stadsdeel zijn er wel samenwerkingsprojecten geweest om kinderen vertrouwd te maken met watersporten. ‘Oost het water op’ was daar een mooi voorbeeld van, al blijkt het lastig te zijn om bijvoorbeeld ouders van kinderen uit de Indische Buurt hiervoor enthousiast te krijgen.

Met de vergrijzing en het duurder worden van de woningen in het Oostelijk Havengebied moeten de jongere kinderen wel van steeds verder komen. Daarom is Rob blij met de pontjes naar Noord en naar het Zeeburgereiland. Dat vergroot de potentiële doelgroep aanzienlijk. Toch komt Rob nog steeds buurtbewoners tegen die verbaasd zijn dat er hier midden in hun woonbuurt een zeilschool te vinden is.

Van 20 tot 25 augustus biedt SAIL 2025, nadat het 5 jaar geleden niet door ging vanwege corona, ook weer volop kansen om Amsterdammers de liefde voor het water bij te brengen. Rob is actief betrokken bij de organisatie van de 10e SAIL. In de hoek van de IJhaven waar Nautiek gevestigd is wordt hij beheerder van SAIL Marina. Er komt een tijdelijke haven voor passanten en onder de vlag SAIL FOR KIDS worden er watersportactiviteiten voor kinderen georganiseerd. Dat dat nog wat voorbereidingen vergt blijkt wel uit het feit dat Rob er minstens vier keer over werd gebeld in het uurtje dat ik hem interview.

Tijdens ons geanimeerde gesprek op het ruime terras naast het schip brak er een enorme wolkbreuk uit. Gelukkig zaten we onder een overkapping en konden de kinderen van de zeilles binnen nog even wachten tot de ergste regen over was. Vervolgens stappen ze allemaal enthousiast de bootjes in op weg naar de Optimistjes en Lasertjes waarin ze zeilles krijgen. Helemaal droog zullen ze het niet houden vanmiddag, maar dat hoort er nu eenmaal bij als je in Nederland het water op gaat. Dat herinner ik me ook nog wel van mijn eigen zeilweek in Friesland destijds.

Check www.nautiek.com | www.keesjebrijdeherdenking.nl