Tijdens één van mijn eerdere interviews met ondernemers kreeg ik al eens de tip om kapper Ruud van Geemen in de Fahrenheitstraat 57 op te zoeken. ‘Die woont al ruim 70 jaar in de De Wetbuurt en heeft interessante verhalen te vertellen.’
Fokko Kuik interviewt bekende en minder bekende, oude en nieuwe ondernemers in Oost. Anja van Mil maakt de foto’s
Zo’n tip is natuurlijk altijd welkom en Ruud vond het meteen leuk als ik een keer langs kwam. Zo werd ik hartelijk ontvangen door Ruud en zijn vrouw in hun knusse woning boven de kapsalon. Door de telefoon had Ruud al verteld dat kapper Van Geemen al sinds 1946 actief is op deze plek. In dat jaar, net na de oorlog, nam zijn vader de reeds bestaande kapperszaak over van een NSB’er, die gezien zijn reputatie natuurlijk niet kon doorgaan met zijn werk in de buurt waar iedereen elkaar wel zo’n beetje kende.
Zelf had zijn vader zijn leven min of meer te danken aan het kappersvak dat hij voor de oorlog al beoefende in Amsterdam. Als gevolg van verraad in verband met zijn verzetswerk belandde hij via kamp Amersfoort in kamp Haaren in Noord-Brabant. En hij zou ongetwijfeld verder doorgestuurd zijn naar een vernietigingskamp in Duitsland als hij zich niet nuttig had kunnen maken als kampkapper. Gered door zijn schaar dus.
Zelf werd Ruud in 1951 geboren in het huis waar hij nu nog steeds woont. Hoewel hij naar eigen zeggen handig genoeg was voor een technisch beroep, besloot hij na zijn MULO-diploma in het voetspoor van zijn vader naar de kappersvakschool op de Singel te gaan. ‘In die tijd had je – in tegenstelling tot nu – naast een vakdiploma ook een middenstandsdiploma nodig om een kapperszaak te beginnen. Nadat hij zich tijdens en na zijn opleiding eerst verder bekwaamd in andere kapperszaken – onder meer in de Jordaan – nam hij in 1972 al op 21-jarige leeftijd de zaak over van zijn vader. ‘Grappig genoeg precies in de periode dat lang haar bij jongens en mannen in de mode kwam.’ Inmiddels staat hij dus al ruim 50 jaar in zijn zaak – tegenwoordig van woensdag tot en met zaterdag.
In die tijd is de buurt natuurlijk enorm veranderd. Vroeger was het een echte volksbuurt en woonden er aanzienlijk meer mensen per etage en waren er ook veel meer winkels. ‘Er zijn hier wel 43 winkels vertrokken’, vertelt Ruud. De meeste voormalige winkels zijn woonhuizen geworden. Ook omdat de woningen hier op eigen grond staan (geen erfpacht dus) zijn de panden inmiddels veel geld waard geworden. Van een eenvoudige volksbuurt is het hier een buurt voor hoog opgeleide en welgestelde Amsterdammers geworden. Ook expats hebben dit dorpje in de stad inmiddels weten te vinden, dus een deel van de nieuwe buren is afkomstig uit heel andere landen.
Daarmee is de cohesie in de buurt wel wat afgenomen. ‘Tot een paar jaar geleden hadden we hier een groot jaarlijks straatfeest, maar sinds de organisatoren daarvan zijn vertrokken uit de buurt, gebeurt dat nu helaas niet meer. Maar zeker in de zomer, als de mensen nog wel eens in hun voortuintjes zitten, is het nog steeds een gezellige buurt.
Die veranderingen zijn ook wel te merken geweest in de samenstelling van de klandizie van de kapsalon. ‘Vroeger kwamen de klanten vooral uit de buurt, maar tegenwoordig komen ze ook van veel verder’, legt Ruud uit. ‘Eigenlijk komen ze hier allemaal via via. Klanten van vroeger en nu geven het adres aan elkaar door en zo zijn er een soort netwerken van klanten uit verschillende milieus ontstaan. Erg handig is dat soms, want als ik van een specifiek onderwerp meer wil weten ken ik altijd wel een klant die daar verstand van heeft.’
Behalve passie voor zijn kappersvak heeft Ruud – samen met zijn vrouw – ook een passie voor de Verenigde Staten. ‘We zijn al vele malen naar Amerika geweest. Dat begon met een huwelijksreis, maar dat smaakte naar meer, dus daarna zijn we er nog veel meer rondreizen gaan doen, meestal met New York als startpunt. Als muziekliefhebber wil je natuurlijk ook naar Memphis en Route 66 wil je ook een keer gezien hebben. En nee, niet op de motor, want dat is nogal afzien met die enorme afstanden door niemandsland.’
Op de website Het Geheugen van Oost – Ruud is al vaker geïnterviewd door de lokale media- had ik al gelezen dat ze altijd een stuk of tien stadsplattegronden meenemen uit New York, voor zijn klanten. Het was me al duidelijk: kapper Ruud is meer dan alleen een herenkapper (heel soms komen er ook wel eens dames om geknipt te worden) maar vooral ook een ontmoetingsplek voor zijn uitgebreide netwerk. Hoewel hij bijna 73 jaar is en inmiddels ook met wat gezondheidsproblemen kampt, kan hij zich niet voorstellen om met het kapperswerk te moeten stoppen. ‘Ik doe het vooral voor mijn contacten’, zegt hij.
Aan knippen op afspraak doet hij niet, dus kom vooral spontaan langs om je te laten knippen, je baard te laten trimmen of je te laten informeren over de hotspots van New York. Als je geluk hebt krijg je er nog een stadsplattegrond bij geleverd ook!