Het Fizeaustraat van Fokko Kuik

Mijn inmiddels vaste bezorgroute in het Amsteldorp begint altijd in de Fizeaustraat in Hotel V. Vroeger was dat een nogal lelijk kantoorgebouw in de ‘brutalistische stijl’ uit de jaren 70. Tegenwoordig wordt die stijl met veel grijs beton aan de buitenzijde – gebouw De Leeuwenburg bij het nabij gelegen Amstelstation is er ook een voorbeeld van – weer meer gewaardeerd door architectuurliefhebbers.

Aan de Fizeaustraat 2 huist er nu dus een luxe hotel in. Het bijbehorende restaurant De Lobby is een sfeervol restaurant met een gezellig jaren 50-interieur. We hebben er een paar keer gegeten en in de coronatijd haalde ik er wel eens een maaltijd op om thuis ‘uit eten te gaan’.

Omdat de rest van mijn route er naast ligt in het wijkje met de rode pannendaken (ik schreef er al eens over onder de titel ‘Vrijheit Blijheitpad’) kwam ik eigenlijk nooit verder in die Fizeaustraat 2. Nieuwsgierig als ik ben, fietste ik laatst toch maar eens door en ontdekte ik dat het van oorsprong eigenlijk de winkelstraat was voor de De Wetbuurt. Nu kwam er een friettent tegen en een klein supermarktje onder de grappige naam ‘Buurtsuperman’. Echt passend bij een ‘dorp’ als dit, waar vroeger natuurlijk bakkers, melkboeren, groentemannen en slagers te vinden moeten zijn geweest.

Dat er vroeger veel meer winkels waren, werd me inderdaad bevestigd op de altijd interessante website Geheugen van Oost. Leuke herinneringen zijn dat vaak. Voor de winkels die er nu nog zitten moet ik er maar eens langs voor mijn andere rubriek ‘Ondernemers in Oost’.

Nog weer iets verderop vind je de grote speeltuin Amsteldorp. Deze wordt binnenkort gerenoveerd en ook toegankelijk gemaakt voor kinderen met een beperking las ik op oost-online.nl. Het wordt een ‘speellandschap’ en er komt een nieuw clubhuis. Ik ga er de komende zomer zeker een keer langs met mijn kleinkinderen, want daar zijn ze dol op: ‘zullen we naar een speeltuin gaan opa?’.

Nog weer wat verderop zijn de voetbal- en tennisvelden van Sportpark Drieburg te vinden. Ik herinnerde me ineens weer dat ik daar ook wel eens post moest bezorgen, behorend bij een andere wijk. Het waren vooral folders van pizza-bezorgers voor de diverse clubgebouwen, meen ik me te herinneren, maar er woonden ook nog een paar echte mensen.

Eén van de bekendere voetbalclubs daar heet ‘Jos Watergraafsmeer’ en bestaat al meer dan 100 jaar en was altijd al een echte volksclub met roots in de De Wetbuurt. De Nits hebben in de jaren 80 een mooi liedje over gemaakt over deze club: J.O.S. Days.

De opa van zanger Henk Hofstede was blijkbaar een van de oprichters. Op het terrein waar J.O.S. aanvankelijk voetbalde, speelt tegenwoordig Taba. J.O.S. zit na een fusie met een andere club iets verderop aan het Drieburgpad. Pijnlijk detail bij die verhuizing is dat het oorlogsmonument op het oude terrein, waar het ook in het liedje van De Nits over gaat, toen is afgebroken. Er stonden namen op van – veelal Joodse – spelers, die de oorlog niet hadden overleefd.

Kortom, de Fizeaustraat is een straat en een gebied met veel mooie, maar ook minder mooie herinneringen. Ik kan me steeds beter voorstellen dat veel bewoners van het Amsteldorp gehecht zijn aan hun voor veel buitenstaanders toch wat afgelegen buurt.