De Willy Mullenskade van Fokko Kuik

De Willy Mullenskade is maar een kort straatje met water voor de deur, zoals er wel meer te vinden zijn op IJburg. Toch speelt deze straat een belangrijke rol in de nog prille historie van IJburg, al zullen veel IJburgers van na 2010 daar weinig weet van hebben, vermoed ik.

Toen wij begin 2004 op IJburg kwamen wonen was er behalve zoiets als hijskranen tellen nog weinig te beleven. Er was een café (Blok 4), een strandtent (Blijburg) en een supermarkt in een tent.

Kunstenaar Jeanne van Heeswijk besloot een kunstwerk van een opvallend gebouw te maken: ‘een plek voor het ongeplande, het nog niet bedachte’. Het symbool en de thuishaven daarvoor werd het Blauwe Huis aan de Willy Mullenskade 13. Dit vrijstaande hoge blauwe huis stond eigenlijk niet eens aan de Willy Mullenskade zelf, maar een beetje verscholen daarachter. In mei 2005 ging het open en tot eind 2009 werden van hier uit 45 projecten gerealiseerd die allemaal in het teken stonden van het creëren van een nieuwe gemeenschap. Maar liefst 55 internationale cultuurmakers, architecten, schrijvers en wetenschappers woonden en werkten er tijdelijk.

Als nieuwsgierige IJburgers gingen we er vaak en graag even naartoe als er een activiteit was. Met nog zo weinig inwoners kwam je er altijd wel bekenden tegen. Onze kinderen waren inmiddels 12 en 13, een leeftijdscategorie die toen nog weinig voorkwam, want de meesten IJburgkids waren baby, peuter of kleuter. Mijn vrouw Marthe van Eerdt kwam toen met het idee om er voorleesmiddagen en een bibliotheek voor kinderen op te zetten onder naam Lees je Blauw. In eerste instantie met onze eigen kinderboeken, maar al gauw bleken andere IJburgers, familieleden, vrienden en kennissen ook bereid om hun kinderboeken in te zetten voor dit sympathieke doel.

Omdat dit initiatief precies bleek te passen in het doel van het project van Jeanne van Heeswijk kon er binnen het project een fraaie flexibele boekenkast worden gefinancierd. Al gauw was er een legertje van zo’n tien vrijwilligers gevormd om de snel groeiende groep jonge kinderen op IJburg het plezier van lezen bij te brengen. Ook het stadsdeel droeg wat middelen bij en er kwamen gerenommeerde kinderboekenschrijvers als Jacques Vriens, Ted van Lieshout, Mirjam Oldenhave om voor te lezen op woensdagmiddagen.

Naast de kinderbibliotheek maakten ook andere experimenten in de openbare ruimte deel uit van het project. In september 2008 haalde het project ‘Autohotel aan het IJ’ zelfs het 8-uurjournaal. Als je met je eigen auto naar een nog braakliggend terrein op IJburg kwam, werd deze getransformeerd naar een comfortabele hotelkamer. Veel andere projecten ben ik inmiddels vergeten, maar gelukkig is de oude website www.blauwehuis.org nog steeds in de lucht. Toen ik nog eens door de vele activiteiten scrolde kwamen verschillende herinneringen weer boven en realiseerde ik me dat we er toch een bijzondere pionierstijd hebben beleefd.

Inmiddels staat het Blauwe huis er nog steeds, maar heeft het een gewone woonbestemming gekregen, gecombineerd met een initiatief om mensen bij elkaar te brengen (www.IJlife.nl). De kinderbibliotheek heeft nog vier jaar andere locatie gehad voordat het initiatief in 2013 ‘overgedragen’ werd aan de Oba.

Inmiddels is IJburg gegroeid tot bijna 30.000 inwoners, waaronder nog steeds veel kinderen. Hopelijk lezen die zich nog steeds blauw, net zoals de eerste generatie, die wekelijks op bezoek kwam in het Blauwe Huis. Als je er vroeg mee begint krijg je van lezen nooit genoeg!

Lees ook
De andere straten van Fokko Kuik