Onlangs mocht ik voor het eerst de post bezorgen in het Amsteldorp. Dat leuke dorpje met rode pannendaken vlakbij het Amstelstation kende ik natuurlijk wel van het langsfietsen en van de heerlijke visjes die je op zaterdag kunt kopen in de stal van Ab Zwaan en zijn vrouw op de hoek van de Fizeaustraat. Maar de kleine straatjes met illustere namen als Belvedereweg, Swedenrijkpad, IJslandtpad, Buitenzorgpad en Vrijheit Blijheitpad stonden nog niet in mijn stratengeheugen. Het was ook best een beetje zoeken in de bezorgroute die ik van PostNL meekreeg met alle hofjes en zijstraatjes.
Sinds 1982 woonde Fokko Kuik in verschillende buurten in Oost, werkte ruim 20 jaar als verkeersadviseur bij de gemeente en is sinds vorig jaar postbezorger in de Watergraafsmeer. Zo bouw je persoonlijke banden op met verschillende straten in Oost. Volg Fokko Kuik door de straten van Oost.
Naast de bijzondere straatnamen viel me op hoeveel posters er te zien waren tegen de sloopplannen, die al een paar jaar als een slagschaduw over deze buurt hangen. Ik kan me daar ook alles bij voorstellen. Zo onder aan de dijk, met de hoogbouw rond het Amstelstation op de achtergrond, voel je de dreiging van de grote stad over de kleine huisjes met vaak voor- en achtertuintjes heus wel mee. Als je de vele publicaties over het Amsteldorp van de laatste jaren leest, komt daar vooral de grote onderlinge verbondenheid tussen de bewoners in terug. Hier heerst nog een echt dorpsgevoel lees je daaruit.
Aan de andere kant maakt de buurt ook wel een beetje een sleetse en hier en daar mistroostige indruk. De enkelsteens woningen van bijna 80 jaar oud zijn ongetwijfeld geen toonbeeld van duurzaamheid en comfort. Gezellige dorpswinkeltjes of een dorpscafé heb ik er niet aangetroffen. En de beschikbaarheid van voor- en achtertuintjes roept ook niet bij elke bewoner evenveel inspiratie op. Ik vind persoonlijk de vraag ook wel gerechtvaardigd of je alle tuindorpen die Amsterdam heeft wel in hun huidige vormen moet behouden gezien ook de enorme woningnood die er is.
Ik moest meteen ook denken aan vergelijkbare huisjes uit de jaren 50 in het Eenhoorngebied rond de Rudolf Dieselstraat, die een paar jaar geleden zijn vervangen door nieuwbouw. Ook daar bezorg ik wel eens de post en van dat wijkje word ik eigenlijk best vrolijk. Autoluwe straten, brede groene stroken tussen de huizen. Het doet allemaal vriendelijk en nog steeds wel wat dorps aan en met het Amstelstation om de hoek lijkt het me een zeer aantrekkelijk woonmilieu geworden voor aanzienlijk meer mensen dan voor de sloop. Voor 124 kleine woningen zijn er door Ymere 330 comfortabele nieuwe sociale huurwoningen neergezet, lees ik op hun website.
Ik vermoed dat het nog wel een lange discussie gaat worden daar in het Amsteldorp, ook als het merendeel van de bestaande woningen wordt gerenoveerd. Maar nietsdoen lijkt me gezien de huidige kwaliteit van de straatjes sowieso geen optie. Zou het dan toch niet een mooie uitkomst kunnen worden als nog wat meer mensen dan nu kunnen genieten van dit mooie en uitstekend bereikbare hoekje in de stad?
Afijn, als ik er dit voorjaar nog eens wat vaker kom om de post te bezorgen – ik ken er nu de weg een beetje – knoop ik graag eens een praatje aan met de bewoners die ik er tegenkom. Maar, zal ik dan suggereren, ga ook eens kijken in het Eenhoorngebied. Wie weet helpt dat om de discussie in het Amsteldorp ook wat vlot te trekken.
Lees ook
De andere straten van Fokko Kuik
