Herman de Vries, in memoriam de koeien, installatie, 2015. Foto Tineke Schuurmans.
Waar dierenliefde bloeit, is ook steeds meer aandacht voor hun sterven. Hond of kat krijgen in Nederland steeds vaker een menselijk afscheid. Is rouwen om een huisdier vergelijkbaar met rouwen om een mens? De Laatste Aai brengt een eerbetoon aan dode dieren en biedt inzicht in de rituelen en narratieven rondom het dode dier. Tot hoever reikt ons verdriet?
Expositie De laatste aai
Te zien van 13 juni tot en met 19 januari
De Laatste Aai is een visuele analyse van betekenissen en hedendaagse praktijken rondom de dood van een geliefd dier. Het bevraagt de relatie tussen mens en dier in het algemeen, en de speciale band met huisdieren in het bijzonder.
Het getoonde werk van hedendaagse kunstenaars is informatief, poëtisch en prikkelend. De werken maken het persoonlijke verlies van een huisdier invoelbaar en belichten de ingewikkelde paradox rondom dierlijke sterfelijkheid. Want tot hoever reikt ons dierenverdriet? Tegenover onze compassie met individuele dieren staat onze onverschilligheid voor het verdwijnen van soorten. En het wegkijken van de instrumentele omgang met dieren in de bio-industrie. We houden van dieren, maar eten ze ook op. Kunstenaars, fotografen en ontwerpers stellen kritische vragen en breiden de cirkel van compassie uit.
De gefotografeerde mensen omarmen het leven. Ze steken de kop niet in het zand. Ze zijn actief bezig met hun uitvaart én met hun leven. ‘Nee, bang voor de dood ben ik niet. Eerder nieuwsgierig.’
Uitvaartmuseum Tot Zover > Kruislaan 124